Sosyal Bilimler Enstitüsü / Social Sciences Institute

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11727/1394

Browse

Now showing 1 - 2 of 2

Çingene kültürünün romantik dönem bestecilerinin vokal eserleri üzerindeki etkileri
(Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2021) Güney Karagülle, Rengin; Turan, M. Kamerhan
Yüzyıllar süren yolculuklarında gittikleri her bölgenin kültüründen izler taşıyan çingeneler, kuşkusuzdur ki tüm bu ülkelerin kültürleri üzerinde etkiler bırakmış, bu izler; resim, müzik başta olmak üzere sanatın pek çok dalında ilham kaynağı oluşturmuştur. Çingenelerin kökeni hakkında süregelen tartışmalar ve varsayımlar ışığında toplumlar üzerinde bıraktıkları etkiler açıkça gözlemlenebilmektedir. Bugün dünyanın pek çok ülkesinde çingenelere ait kültürel izler olduğu kesindir. Özellikle 19. Yüzyıl’da Avrupa’ya göç etmiş olan çingene grupları, dönemin karakteristik özelliği olan özgürlük anlayışının da katkısıyla pek çok kültürel etkileşimde bulunabilmiştir. Romantik Dönem Avrupa Müziğinin gelişimine katkı sağlayan bu kültür, sahne sanatlarında da kendine oldukça geniş yer edinebilmiştir. Görselliği ve canlı ruhuyla Romantik Dönem operalarında kendine yer bulan bu kültür, aynı şekilde lied kültürünü de etkilemiştir. İnsan sesinin doğallığı, tıpkı çingene yaşantısı gibi yalın ve içten görülmüş, ayrıca bu çok uzaklardan gelen garip insanların yaşantıları, Avrupa halklarının ilgisini çekmiştir. Çalışmanın konusu özellikle Romantik Dönemde bestelenmiş sözlü şarkılar ve opera eserlerindeki çingene kültürüne ait unsurlardır. 19. Yüzyıl Avrupası’nın politik ve beşerî yapısının özellikle sahne müziği üzerindeki etkilerine değinilerek seçilmiş bestecilerin eserleri incelenmiş, çingene kültürünün zengin yapısının Avrupa müziğiyle nasıl harmanlandığı konusu üzerinde yoğunlaşılmıştır. It is no doubt that Gypsies, bearing the cultural traces of all regions they traveled during their centuries-long journey, had an impact and left their mark on the cultures of each of those countries, becoming a source of inspiration in many branches of art, especially in painting and music. One can clearly track the influence Gypsies had on societies in the light of ongoing discussions and assumptions related to their origins. It is evident that many countries of the world today contain traces of Gypsy culture within themselves. Gypsy groups, particularly those that migrated to Europe during the 19th century were able to engage in many cultural interactions, owing to a conception of freedom which was the characteristic feature of that period. Such culture that made a significant contribution to the development of European Music during the Romantic Period was also successful at gaining ground in the field of performing arts. It attracted considerable attention in the operas of the Romantic Period with its visual quality and picturesque nature and had a similar impact on the Lied culture. The natural quality of the human voice was regarded as plain and genuine just like the world of Gypsies, and the lives of these strange people that came from distant lands sparked the interest of the European people. The subject of this study is the songs that contain lyrics, composed especially during the Romantic Period and the elements of Gypsy culture in operas. The impact the political and human structure of 19th century Europe had, especially on stage music is addressed while the works of select composers are analyzed, and the subject of how the rich structure of Gypsy culture was blended with European music is concentrated on.
Romatik dönem: Devrimler çağı ve opera
(Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2020) Öner, Ekin; Turan, M. Kamerhan
“Romantizm” kelimesi İngiltere’de 1659 gibi erken bir tarihte kullanılmıştır. İngiliz şairlerin Fransız Devrimi’ne hayranlıkları bilinmektedir. Romantik şiirin temsilcisi olan İngiliz şairler, Göl Bölgesi (Lake District) olarak adlandırılan bir bölgede yaşamaktaydılar ve burası ile anılır olmuşlardı. Romantizm kelimesini bugünkü anlamına en yakın şekilde ilk olarak kullanan kişi Jean Jacque Rousseau’dur. Rousseau, bir eserinde Bienne gölünü anlatırken, anlattığı yerin “romantik bir yer” olduğunu söyler. Fransız Akademisi, buradan hareketle kavramı 1789’da, “Romantik, umumiyetle insana şiirlerdeki ve romanlardaki manzaraları tahayyül ettiren yerlere denir.” Şeklinde tarif etmiştir. 19. yüzyıla kadar kullanılmayan Romantizm terimini müzik tarihinde ilk kullanan kişi ise, Alman yazar ve besteci Ernst Theodor Amadeus Hoffmann olmuştur. Romantik dönemin ilk operalarından biri olarak kabul edilen “Undine” ile tanınan Hoffmann, romantizm kelimesini ilk kez 1813 yılında Ludwig Van Beethoven’in eserlerini incelediği bir makalesinde kullanmıştır. Romantik dönem müziğinin tarihsel aralığının belirlenmesi konusunda fikir birliği bulunduğu söylenemez. Genel hatları itibariyle 1830- 1910 yılları arasında hüküm sürdüğü söylenebilecek olan müzikte Romantik dönemi özellikle Alman kökenli müzikbilimciler, Erken Romantizm (1800-1830) Yüksek Romantizm (1830-1860), Geç Romantizm (1860-1910) başlıkları altında inceleme yoluna giderler. Romantik Dönem ve bestecilerinin incelenmesi, Fransız operası ve bu dönemin ruhunun ve sanatının ortaya çıkışı, özellikle sanatçılarının kimler olduklarına, eserlerine, bu eserlerde çağdaşlarından farklı olarak ortaya neler koyduklarına ve neoklasik dönemden romantik döneme geçiş süresince yaşanan olayları göz önünde bulundurarak bu sanatsal anlayışın nasıl başladığına değinilmektedir. Bu çalışmanın önemi, konuyla ilgili yapılacak araştırmalarda kaynak niteliği taşıyabilecek olması düşünülmektedir. The word “Romanticism” was used in England as early as in 1659. The admiration of English poets for the French Revolution is something that is known widely. English poets, who are the representatives of Romantic poetry used to live in the area called “Lake District” and they used to be mentioned by this place. The person who used the word “Romanticism” in the closest to its contemporary meaning, was Jean Jack Rousseau. In one of his works while depicting Bienne lake, Rousseau states that it was “a romantic place”. Starting from this point, the French Academy defined the concept as follows; “Romantic means places that are typically described in poems and novels.” And the first person to use the term “Romanticism” - which was not in use until the 19th century - was German writer and composer Ernst Theodor Amadeus Hoffman. Hoffman who was famous for “Undine” which is considered to be one of the first operas of the Romantic Era, used the adjective “romantic” for the first time in 1813, in his article in which he analyzed the compositions of Ludwig Van Beethoven. It cannot be said that there is a consensus regarding the distinction of historical periods for the music of the Romantic Era. The Romantic Era music, the domination of which in general sense, could be said to be between 1830-1910 was studied by musicologists, particularly by musicologists of German origin, under the following headings; Early Romanticism (1800- 1830) High Romanticism (1830-1860) and Late Romanticism (1860-1910). Feeling the need for explaining the fundamental reasons behind the emergence of the Romantic Era and its composers, particularly French opera, as well as the art and the spirit of that period, this study attempts to commentate on those artists, their works, on what they did that distinguished them from their contemporary artists, including certain events that occurred during the transition from neoclassic to romantic period. The importance of this study is that this study may serve as a resource in the researches to be conducted regarding this topic.