Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Health Science Institute
Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11727/1393
Browse
2 results
Search Results
Item Serabral paaralizli çocuklarda bobath nörogelişimsel tedavi yaklaşımının yürüme parametreleri üzerine olan etkileri(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2009) Türker, Duygu; Tüzün, Emine HandanÇalışmamız, serebral paralizili (CP) çocuklarda Bobath nörogelişimsel tedavi (NDT) yönteminin yürüme parametreleri üzerine olan etkilerini incelemek amacı ile yapıldı. Çalışmamıza, yaşları 4–17 yıl arasında değişen unilateral spastik CP tanısı alan 15 olgu katıldı. Sosyodemografik ve tanımlayıcı verilerin yanı sıra olgular tedavi öncesi ve sonrasında kaba motor fonksiyonlar, kas tonusu, eklem hareket açıklığı, alt ekstremite uzunluğu, fonksiyonel durum, denge, yaşam kalitesi, yürümenin kinetik, kinematik ve zaman-mesafe karakteristikleri ile enerji tüketimi açısından değerlendirildi. Olgular NDT yöntemi ile 12 hafta boyunca haftada üç seans olacak şekilde toplam 36 seans tedaviye alındı. Uygulanan tedavi sonrası olguların kaba motor fonksiyon puanları, motor ve toplam WeeFIM puanları, dinamik ve statik denge indeks puanları ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesinin arttığı ve yürüme sırasında tüketilen enerji miktarlarının azaldığı saptandı (p<0.05). Buna karşın kas tonuslarında, etkilenen taraf dizin aktif fleksiyon ve ekstansiyonu ve kalça eksternal rotasyonu (p<0.05) dışındaki eklem hareket açıklıklarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark elde edilemedi (p>0.05). Yürümenin incelenen etkilenen taraf salınım fazındaki maksimum ayak bileği dorsifleksiyon açısı dışındaki kinematik değişkenler ve zamanmesafe özellikleri ile kinetik değişkenler açısından tedavi sonrasında istatistiksel olarak anlamlı bir değişim bulunmadı (p>0.05). NDT yönteminin unilateral spastik CP’li çocukların yürüme parametrelerinden salınım fazındaki maksimum ayak bileği dorsifleksiyon açısı ile enerji tüketim düzeyi üzerine olumlu etkisinin olduğu saptanmıştır. Bu etkinin çocukların dengelerindeki düzelmeye bağlı olduğu düşünülmektedir. Bobath NDT yönteminin etkinliğini belirlemeyi amaçlayan daha sonra yapılacak çalışmaların erken yaşlarda, geniş serili örneklemlerle, randomize kontrollü bir çalışma düzeni içerisinde ve izlem periyotlarını içerecek şekilde planlanması önerilir. This study was conducted to investigate the effects of Bobath neurodevelopmental therapy (NDT) upon the gait parameters of the children with cerebral palsy (CP). Fifteen children with unilateral spastic CP aged 4 to17 years were included in the study. All subjects were assessed with respect to their gross motor function, muscle tone, range of motion deficits, the length of the lower extremity, functional status, balance, energy expenditure, health related quality of life (HRQoL), and kinetic, kinematic and spatiotemporal parameters of gait at baseline and after treatment. Socio-demographic descriptive characteristics of the subjects were also collected. All subjects were treated by NDT approaches 3 times per week for 12 weeks. The scores of the gross motor function measures and WeeFIM, index scores on the dynamic and static balance, and HRQoL scores increased, the energy expenditure decreased significantly at the end of treatment (p<0.05). There were no statistically significant differences for all ROM measurements (p>0.05), except knee active flexion and extension ROM and hip external rotation ROM of the affected side (p<0.05). Except the affected side maximal ankle dorsiflexion angle in swing phase, there were no statistically significant differences in the kinetic, kinematic and spatiotemporal parameters of gait at the end of treatment (p>0.05). It was found that NDT has effective on the improvements of the maximal ankle dorsiflexion angle in swing phase and energy expenditure. It was thought that this effect might be due to the improvements of balance. It is suggested that future studies which will aim to explore the effectiveness of the NDT in children with CP should be randomized and sufficiently powered with respect to the sample size. It is also suggested that researchers of the future studies should investigate the effectiveness of the Bobath NDT in the small age groups.Item Sağlık çalışanlarında kas iskelet sistemi bozuklukları ile ilgili yaşam kalitesini etkileyen faktörler(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2008) Tunç, Pınar; Gültekin, ZuhalBu çalışma sağlık çalışanlarında kas iskelet sistemi bozuklukları ile ilgili yaşam kalitesini etkileyen faktörleri belirlemek amacı ile yapıldı. Araştırmaya kamu ve özel sağlık kuruluşlarında çalışan, yaşları 20-45 arasında değişen doktor, fizyoterapist, diş hekimi ve hemşireden oluşan toplam 320 sağlık çalışanı katıldı. Konjenital kas iskelet sistemi deformitesi olanlar, nörolojik, ortopedik, romatizmal problemleri olanlar, kas iskelet sistemi ile ilgili operasyon geçirenler ve 2 yıldan daha kısa süredir çalışanlar araştırmaya dahil edilmedi. Olguların sosyodemografik özellikleri, postür analizi, depresyon düzeyi, bel ağrısı düzeyleri ve yaşam kalitesi özel anketlerle değerlendirildi. New York Postür Değerlendirme Yöntemi(NYPDY)’nde gruplar arasında toplam puan yönünden yapılan istatistiksel karşılaştırmalarda doktorların %96,3’ünün(p<0,05), diş hekimlerinin %98,8’inin(p<0,05) aldıkları puan “çok iyi” iken, bu oran fizyoterapistlerde %77,5 ve hemşirelerde ise %76,3 olarak bulundu(p<0,05). NYPDY’nin omurga, kalça, ayak arkı, omuz lateral postürü, üst sırt, gövde, bel ve karın postürü alt parametreleri kötü postürden çok iyiye doğru istatistiksel olarak gruplandırıdığında sıralama fizyoterapistler, hemşireler, doktorlar ve diş hekimlerinden oluştu(p<0,05). Nottingham Sağlık Profili(NHP) alt ölçekleri istatistiksel olarak karşılaştırıldığında doktor, fizyoterapist ve hemşirelerin “ağrı alt ölçeği” ve “fiziksel hareketlilik” yönünden benzer puanlar aldıkları saptandı(p>0,05). Diş hekimlerinin ağrı alt ölçeğinde aldıkları puanlar anlamlı derecede doktor ve fizyoterapistlerden farklı(p<0,05), hemşirelerle benzerdi(p>0,05). diş hekimlerinin fiziksel hareketlilik alt ölçeğinde aldıkları puan fizyoterapist ve hemşirelerden farklı(p<0,05), doktorla benzer bulundu(p>0,05). “Duygusal Reaksiyonlar alt ölçeğinde doktorların fizyoterapistlerden farklı(p<0,05) diş hekimleri ve hemşirelerle benzer puan aldıkları bulundu(p>0,05), Gruplar arasında NYPDY toplam puanı ile NHP alt ölçekleri Enerji, ağrı, sosyal izolasyon, duygusal reaksiyonlar ve fiziksel hareketlilik yönünden negatif korelasyon bulundu(p<0,01). Gruplar arasında NYPDY toplam puanları açısından fark bulunamamıştır(p>0,05). Ancak fizyoterapist ve hemşirelerin NYPDY alt parametreleri puanları diğer meslek gruplarından daha düşük olarak saptanmıştır(p>0,05). Sonuç olarak, sağlık çalışanlarında kas iskelet sistemi ile ilgili bozukluklar yaşam kalitesi alt ölçeklerini etkilemektedir. The purpose of this study was to evaluate musculoskeletal system disorders factors impact on quality of life in medical staff. The study was conducted on 320 medical staff who was 20-45 years old and doctor, physiotherapist, dentist and nurse. Subjects were excluded if had musculoskeletal deformities, neurological, rheumatism and orthopedic problems, operation for musculoskeletal system and working less than 2 years. Sociodemographical characteristics, posture analyze, depression, low back pain and quality of life was evaluated. When NYPDY was compared between groups, %96,3 of doctors, %98,8 of dentists, %77,5 of physiotherapists, and %76,3 of nurses had good results. When NYPDY subgroups were statistically grouping with bad posture to good posture the order was physiotherapists, nurses, doctors and dentists. Physiotherapists and nurses had similar scores for pain and physical mobility when NHP subgroups were statistically compared. Dentists had similar scores with nurses for pain but different to doctors and physiotherapists. Dentists had similar scores with doctors for physical mobility but different to physiotherapists and nurses. Emotional reaction parameter scores similar in doctors, nurses and dentists but not in physiotherapists. There was negative correlation between NYPDY total score and NHP subgroups. There was no difference in NYPDY total score between groups. But NYPDY subgroup scores were lower in physiotherapists and nurses than the other groups. In conclusion musculoskeletal system related disorders effects quality of life in medical staff.