Subakromiyal sıkışma sendromlu hastalarda farklı manuel terapi uygulamalarının ağrı, fonksiyonel durum, eklem hareket açıklığı, kas kuvveti ve yaşam kalitesi üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Çalışmamızın amacı subakromiyal sıkışma sendromlu hastalarda konvansiyonel fizyoterapinin yanı sıra proprioseptif nöromusküler fasilitasyon (PNF) uygulaması ile bu uygulamaya ek olarak yapılan myofasiyal gevşetme (MG) tekniğinin ağrı, eklem hareket açıklığı (EHA), kas kuvveti, yaşam kalitesi ve fonksiyonellik üzerine etkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya katılan 30 hasta, randomize olarak PNF grubu ve PNF ile birlikte MG grubu olmak üzere ikiye ayrılmıştır. PNF grubuna konvansiyonel fizyoterapiye ek olarak Tut gevşe tekniği ile PNF uygulaması, ev egzersiz programı ve hasta eğitimi uygulanırken; PNF ile birlikte MG grubuna tüm bu tedavilere ek olarak üst trapez kasına myofasiyal gevşetme tekniği uygulanmıştır. Olguların ağrı şiddetleri VAS ile, EHA Gonyometre ile, kas kuvvetleri el dinamometresi ile, yeti yitimi düzeyleri omuz ağrı ve dısabilite indeksi ile, fonksiyonel durumları kol, omuz ve el sorunları kısa anketi ile ve yaşam kaliteleri Nottingham Sağlık Profili ile değerlendirildi. Hastalar tedaviden önce, uygulamaların akut etkisini gösterebilmek amacıyla birinci tedavi seansından hemen sonra ve 10 seanslık tedavinin bitiminde değerlendirilmiştir. Çalışmadan elde edilen veriler analiz edildiğinde; her iki tedavi yöntemi ile hastaların omuz ağrılarında, EHA, kas kuvveti, yeti yitim düzeyleri ve fonksiyonel durumlarında 10 seanslık tedavi sonunda iyileşme görüldüğü gözlenmiştir. Myofasiyal gevşetme yönteminin tedaviye eklenmesi hastaların istirahat ağrısında azalmaya, EHA‟larının ve kas kuvvetlerinin bazı yönlerinde artış sağladığı bulunmuştur. Tek seanslık tedavi sonunda PNF tedavisinin aktivite ağrısı yönünden daha fazla iyileşme sağladığı, MG tedavisinin ise fleksiyon, external ve internal rotasyon eklem hareket açıklığında, fleksiyon ve abduksiyon kas kuvvetinde daha fazla iyileşme sağladığı sonucuna varılmıştır. 10 seanslık tedavi sonunda PNF tedavisi, yaşam kalitesinde yalnızca ağrı boyutunda iyileşme gösterirken, MG tedavisi ile yaşam kalitesinin ağrı, fiziksel aktivite, emosyonel durum, uyku ve toplam boyutlarında iyileşme görülmüştür. Bu sonuçlara göre, subakromiyal sıkışma sendromlu hastalarda uygulanan konvansiyonel tedavi yöntemlerine ek olarak PNF ve MG tedavi yöntemlerinin kombine olarak uygulanmasının hastaların şikayetlerini hem akut olarak hem de kümülatif olarak olumlu yönde etkilediği düşünülmektedir. The aim of our study is to examine the proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and myofascial release (MR) technics‟ effects on pain, range of motion (ROM), muscle strength, life quality and physical functionality besides conventional physiotherapy technics on patients with subacromial impingement syndrome. 30 people patricipating in the study randomly divided into two groups as PNF group and PNF with MR group. While conventional therapy is used in addition to PNF therapy, home exercise program and patient education with hold-loosening technique; in addition to all these treatments to the MR group with PNF, myofascial to the upper trapezium muscle relaxation was applied. Pain severity of the cases evalueted with VAS, ROM evaluated using goniometer, muscle strength evaluated using hand dynamometer, disability levels evaluated with shoulder pain and disability index, functional states evaluated with brief survey of arm, shoulder and hand problems and their life qualities evaluated with Nottingham Health Profile. Patients evaluated before the treatment, after the first treatment session for the aim of showing the acute effects of applications and at the end of the 10 sessions of treatment. When the data obtained from the study were analyzed; improvement was observed on shoulder pain, ROM, muscle strength, disability levels and functional states of patients in both treatment technics. Addition of myofascial release technic to treatment decreases resting pain of patients and it has been found that addition of myofascial release technic increases ROM and muscle strength in some aspects. After one session of treatment, it was concluded that PNF technic provides more improvement in terms of activity pain, MR technic provides more improvement in flexion, external rotation and internal rotation range of motion, flexion and abduction muscle strength. After 10 sessions of treatment, PNF treatment showed only improvement in quality of pain in quality of life, MR treatment showed improvment in pain, physical activity, emotional state, sleep and total aspects. According to these results, in addition to conventional treatment methods in patients with subacromial impingement syndrome, using PNF and MR treatments combined of the treatment of patients both acute and cumulative effect in positive direction.