Genel pediatri uzmanlarının ve pediatri araştırma görevlilerinin hemanjiom hakkında bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: İnfantil hemanjiomlar çocukluk çağının en sık görülen vasküler tümörüdür. Çoğunluğunun kendiliğinden gerileyebilir olması avantaj sağlıyor olsa da, tutulum yerlerine, boyutlarına ve derinliklerine bağlı olarak hayati risk oluşturabilir, fonksiyon bozuklukları, ülserasyon, kalıcı skar gibi çok önemli sonuçları olabilir. Çalışmamızda çocuk sağlığı ve hastalıkları hekimlerimize infantil hemangiomun tanı, ayırıcı tanı, tedavi ve klinik özellikleriyle ilgili sorular içeren anket uygulanmıştır. Bu yöntemle hekimlerin infantil hemanjiom hakkında bilgi düzeylerinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: İnfantil hemanjiomun tanı, tedavi ve klinik özelliklerini içeren soruların olduğu 15 soruluk bir anket çalışması genel pediatri uzmanlarına ve pediatri asistanlarına elektronik yollarla iletilmiştir. Çalışmaya Ankara ilinden toplam 4 üniversite hastanesi katılmıştır; Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Prof.Dr.İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi ve Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Cebeci Hastanesinde Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları. İstatistiksel analizler SPSS versiyon 25.0 programı ile gerçekleştirilmiş olup p değerinin 0.05’in altında olduğu durumlar istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar şeklinde değerlendirilmiştir. Çalışma için KA 24/114 numara ile Başkent Üniversitesi Tıp ve Sağlık Bilimleri Araştırma Kurulu’ndan onay alınmıştır. (Ek-1) Bulgular: Toplam 300 hekim ile yapılan çalışmada katılımcıların %39,6’sı (n=118) Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde, %31,54’ünün (n=94) Gazi Üniversitesi Hastanesi’nde, %20,47’sinin (n=61) Hacettepe Üniversitesi Hastanesi’nde, %8,39’unun (n=25) Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi’nde görev yapmakta olduğu; %72,24’ünün (n=216) araştırma görevlisi, %27,76’sının (n=83) uzman doktor olarak görev yapmakta olduğu görülmüştür. Anket çalışmasında en az doğru cevaplanan soru %50 oranında ‘Propranolol tedavisinin güncel yayınlar ışığında etkin tedavi dozu nedir?’ sorusu iken, ‘Yüz bölgesinde yer alan, ülsere, kanamalı veya herhangi bir organa bası yapan hemanjiomlar acilen pediatrik hematoloji onkoloji bölümüne yönlendirilmelidir.’ önermesi %97 oranla en fazla doğru cevaplanan soru olmuştur. ‘Aşağıdakilerden hangisi infantil hemanjiomun güncel tedavisidir?’ sorusuna %80 oranında doğru cevap verilmiştir. Sonuç: Çalışmanın sonuçları; katılımcı çocuk sağlığı ve hastalıkları araştırma görevlisi ve uzmanlarının infantil hemanjiom tanı ve tedavisi konusunda yeterince farkındalıklarının yeterli olduğu düşünülmüştür. Ancak çalışmamızın infantil hemanjiom konusunda yıllardır deneyimi olan Başkent Üniversitesi Ankara Hastanesi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi gibi kurumlarda yapılmış olmasının da bu farkındalığa katkısı olmuş olabileceği ve ülkemizin farklı bölgelerindeki hekimler arası farkındalığı yansıtmıyor olabileceği düşünülmüştür. Çalışmamızda infantil hemanjiomların ayırıcı tanısı ve patogenez konusunda bilgi düzeylerinin ise tanı ve tedavi konusundaki farkındalıktan daha düşük olduğu gözlenmiş ve bu konuda eğitime ihtiyaç duyulduğu sonucuna varılmıştır. Farklı bölgelerde çalışan, daha fazla sayıda hekimin yer alacağı çalışmalar ile hemanjiom hakkında hekimlerin bilgi düzeylerinin araştırılması ile bilgi düzeyinin hangi noktalarda eksik olduğunun saptanması ve düzeltici eğitimlerin yapılabilmesi mümkün olacaktır. Introduction: Infantile hemangiomas are the most common vascular tumors of childhood. Although it is advantageous that most of them may regress spontaneously, depending on the location, size and depth of involvement, they may pose a life risk and may have very important consequences such as dysfunction, ulceration and permanent scarring. In our study, a questionnaire including questions about the diagnosis, differential diagnosis, treatment and clinical features of infantile hemangioma was applied to pediatricians. With this method, it was aimed to evaluate the level of knowledge of physicians about infantile hemangioma. Materials and Methods: A 15-question survey including questions about the diagnosis, treatment and clinical features of infantile hemangioma was sent electronically to specialist pediatricians and pediatric residents. A total of 4 university hospitals from Ankara province participated in the study; Başkent University Faculty of Medicine Ankara Hospital, Hacettepe University Faculty of Medicine Prof. Dr. İhsan Doğramacı Children's Hospital, Gazi University Faculty of Medicine Hospital and Ankara University Faculty of Medicine Cebeci Hospital Pediatrics. Statistical analyses were performed with the SPSS version 25.0 program and statistically significant results were considered when the p value was below 0.05. Approval for the study was obtained from Başkent University Medical and Health Sciences Research Board with the number KA 24/114. (Appendix-1) Results: In the study conducted with a total of 300 physicians, 39.6% (n=118) of the participants were working at Ankara University Faculty of Medicine Hospital, 31.54% (n=94) at Gazi University Hospital, 20.47% (n=61) at Hacettepe University Hospital, and 8.39% (n=25) at Başkent University Ankara Hospital. Of the physicians included in the study, 72.24% (n=216) were research assistants and 27.76% (n=83) were specialists. In the questionnaire study, the least correctly answered question was 'What is the effective treatment dose of propranolol in the light of current publications?' with a rate of 50%, while the proposition 'Hemangiomas located in the facial area, ulcerated, bleeding or compressing any organ should be urgently referred to the pediatric hematology oncology department.' was the most correctly answered question with a rate of 97%. The question "Which of the following is the current treatment of infantile hemangioma?" was answered correctly with a rate of 80%. Conclusion: The results of the study suggest that the participating pediatric health and diseases research assistants and specialists have sufficient awareness of the diagnosis and treatment of infantile hemangioma. However, the fact that our study was conducted in institutions such as Başkent University Ankara Hospital, Ankara University Faculty of Medicine Hospital, Gazi University Faculty of Medicine Hospital, which have years of experience in infantile hemangioma may have contributed to this awareness and may not reflect the awareness among physicians in different regions of our country. In our study, it was observed that the level of knowledge about the differential diagnosis and pathogenesis of infantile hemangiomas was lower than the awareness about diagnosis and treatment, and it was concluded that there is a need for education on this subject. It will be possible to investigate the level of knowledge of physicians about hemangioma with studies involving a larger number of physicians working in different regions, to determine where the level of knowledge is deficient and to provide corrective trainings.