Hepatit B virüsü ile karşılaşmış tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda gizli hepatit B virüs enfeksiyon sıklığı

Abstract

Giriş; Gizli hepatit B virüs (HBV) enfeksiyonu hepatit B yüzey antijeni (HBsAg) negatif bireylerde hassas tekniklerle kan veya dokuda HBV DNA’nın bulunması olarak tanımlanmıştır. İmmüm sistemi baskılanmış kişilerde daha sık oranda gizli HBV enfeksiyonu bildirilmiştir. Tip 2 diyabetes mellitus (DM)’lu hastalarda görülen immün sistem anormallikleri nedeniyle enfeksiyonlara yatkınlık bilinmektedir. Ayrıca Tip 2 DM’un viral hepatitlerin varlığında primer hepatosellüler kanser riskini arttırdığı gösterilmiştir. Amaç; Hepatit B virüsü ile karşılaşmış (HBsAg -, antiHBc IgG + ve/veya antiHBsAg+) tip 2 DM’lu hastalarda gizli HBV enfeksiyon sıklığını araştırmaktır. Materyal-Metod; Bu çalışmaya Nisan 2006- Haziran 2006 tarihleri arasında Başkent Üniversitesi Konya Uygulama ve Araştırma Hastanesi Gastroenteroloji ve Endokrinoloji polikliniğine başvuran ardışık 582 tip 2 diabetes mellituslu hasta değerlendirilerek HBsAg (-) antiHbc IgG (+) ve/veya antiHBsAg (+)’liği saptanan 100 DM’lu hasta, Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesi Kan Bankasına Nisan 2006- Haziran 2006 tarihleri arasında başvuran ardışık 642 kan donörü değerlendirilerek HBsAg (-) ve antiHBc IgG (+) ve/veya antiHBsAg (+)’liği yaş ve cinsiyetle uyumlu 100 kan donörü alındı. Kronik karaciğer hastalığı, diyaliz gerektiren kronik böbrek yetmezliği, diyalize girme hikayesi, HBsAg, anti-HCV ve anti HIV pozitifliği, karaciğer veya böbrek nakli yapılmış olması, HSK ve diğer malignensilerin saptanmış olması, immünosüpresif ilaç kullanımı çalışmaya alınmama kriterleri olarak belirlendi. Hastaların demografik veriler, kan transfüzyonu, ameliyat, sarılık, HBV için aşılama öyküsü ve alkol kullanımı sorgulanarak kaydedildikten sonra kantitatif olarak HBV DNA ve alanin aminotransferaz (ALT) düzeyleri belirlendi. 37 Bulgular; Tip 2 DM’lu hastaların yaş ortalaması 48,74±9,68, erkek/kadın oranı 49/51, kontrol grubunun yaş ortalaması 46,44±13,67, E/K 58/42 idi. Demografik özellikler açısından iki grup arasında anlamlı farklılık yoktu (P>0,05). Tip 2 DM’lu hastaların 11 (%11)’inde, kontrol grubunun 3 (%3)’ünde HBV DNA (+) saptandı. Tip 2 DM’lu hasta grubunda HBV DNA düzeyleri 1x102-5x103 kopya/ml, kontrol grubunda ise 4x103 ile 1x105 kopya/ml arasında değişiyordu. Tip 2 DM’lu hastalar ile kontrol grubu arasında kan transfüzyonu, ameliyat, HBV’ne karşı aşılanma öyküsü ve alkol kullanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (P>0,05). Tip 2 DM’lu hastalarda ALT düzeylerinin ortalaması kontrol grubundan yüksekti fakat fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (26,24±16,40 karşın 23,28±9,65 P>0,05). Tip 2 DM’lu hastaların 16 (%16)’sında, kontrol grubunun 6 (%6)’sında ALT düzeyi normal değerin üst sınırı olan 41 U/L’nin üzerinde idi. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi ( P<0,05). Sonuç; Bu çalışmada tip 2 DM’lu hastalarda gizli hepatit B sıklığının kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha sık olduğu bulunmuştur. Gizli HBV enfeksiyonun HBV bulaşına neden olduğu ve Tip 2 DM’un popülasyondaki sıklığı düşünüldüğünde bu çalışmanın sonuçlarının halk sağlığı açısından önemli epidemiyolojik veriler olduğunu düşünmekteyiz. Ayrıca sonuçlar DM’lu hastalarda artmış gizli hepatit B sıklığının, DM’lu olmayanlara göre daha sık primer hepatosellüler kanser görülmesine katkıda bulunabileceğini düşündürmüştür