Yazılım sektöründe proje yönetimi ve araçlarının etkinliği: Paydaş temelli kriterlerle bmw analizi

Abstract

Yazılım sektörü, teknolojik gelişmelerin hızlı ve sürekli yaşandığı dinamik bir yapıya sahiptir. Bu durum, yalnızca teknik altyapıyı değil, projelerin yönetim biçimlerini de doğrudan etkilemektedir. Günümüzde yazılım projelerinde karşılaşılan artan karmaşıklık ve belirsizlik, planlı, izlenebilir ve esnek yönetim yaklaşımlarına duyulan ihtiyacı artırmaktadır. Bu bağlamda, yalnızca proje yönetim metodolojileri değil, aynı zamanda süreç boyunca kullanılan araçların etkinliği de proje başarı düzeyi üzerinde belirleyici bir etken hâline gelmiştir. Bu çerçevede, proje yönetimi; kaynakların etkin tahsisi, süreçlerin optimize edilmesi ve belirlenen hedeflere sistematik bir yaklaşımla ulaşılmasını sağlayan disiplinler arası bir uygulama alanı olarak önem kazanmaktadır. Yazılım projeleri ise, müşteri beklentilerinin sıklıkla değişmesi, teknolojik yeniliklerin hızlı şekilde projelere yansıması ve belirsizlik düzeyinin yüksek olması gibi nedenlerle, geleneksel proje yönetimi yaklaşımlarına tam olarak uyum sağlamakta güçlük yaşamaktadır. Bu nedenle, çevik (Agile) yaklaşımlar ve bu yaklaşımları destekleyen proje yönetim araçları, yazılım geliştirme süreçlerinin vazgeçilmez bileşenleri hâline gelmiştir. Özellikle ekiplerin coğrafi olarak dağınık yapılar içinde çalışması, iletişimde süreklilik ihtiyacı ve proje gereksinimlerinin zaman içerisinde evrilmesi, proje yönetim araçlarının kullanımını artık bir tercih olmaktan çıkararak bir gereklilik hâline getirmiştir. Bu çalışmada, yazılım geliştirme süreçlerinde yaygın olarak kullanılan proje yönetim araçlarının sektöre sağladığı katkılar, farklı paydaşların bakış açılarıyla analiz edilmekte ve bu araçların proje başarısına olan etkisi sistematik olarak değerlendirilmektedir. Araştırma kapsamında proje yöneticileri, yazılım geliştiriciler ve müşteriler ile yürütülen anket çalışmaları aracılığıyla bu araçların çeşitli konularda ne ölçüde etkili olduğu değerlendirilmiştir. Anket sonuçları doğrultusunda hem nicel hem de nitel veri analizleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda, her paydaş için öne çıkan karar kriterleri belirlenmiş ve kriterler Best-Worst Method (BWM) tekniği kullanılarak sistematik şekilde değerlendirilmiştir. Böylelikle, yazılım projelerinde proje yönetim araçlarının seçimi ve değerlendirilmesine yönelik karar süreçlerine çok boyutlu, paydaş odaklı ve uygulamaya dönük bir katkı sunulması hedeflenmiştir. Çalışma sonucunda, her bir paydaş grubunun proje yönetim araçlarından beklentileri ayrı ayrı ortaya konmuş; bu sayede, sektördeki kullanıcıların hangi özellikleri barındıran bir aracı tercih etmeleri gerektiğine ilişkin daha bilinçli ve veriye dayalı kararlar verebilmeleri amaçlanmıştır. Bunun yanı sıra, farklı paydaş gruplarının önceliklendirdiği kriterler karşılaştırılmış ve bu beklentiler arasındaki benzerlikler ile farklılıklar bütüncül bir bakış açısıyla analiz edilmiştir. Böylece, yazılım projelerinde proje yönetim araçlarına yönelik ihtiyaçlar, yeni nesil yöntemler ışığında daha görünür hâle getirilmiştir. The software industry possesses a dynamic structure characterized by rapid and continuous technological advancements. This situation directly affects not only the technical infrastructure but also the methods of project management. Today, the increasing complexity and uncertainty encountered in software projects have heightened the need for planned, traceable, and flexible management approaches. In this context, not only project management methodologies but also the effectiveness of the tools used throughout the process have become decisive factors in determining project success. Within this framework, project management has gained importance as an interdisciplinary field of practice that ensures the effective allocation of resources, optimization of processes, and systematic achievement of defined goals. Software projects, however, often struggle to fully align with traditional project management approaches due to frequently changing customer expectations, the rapid integration of technological innovations into projects, and the high level of uncertainty. Therefore, agile approaches and project management tools that support these approaches have become indispensable components of software development processes. In particular, the geographically distributed nature of teams, the need for continuous communication, and the evolving nature of project requirements over time have turned the use of project management tools from a preference into a necessity. This study analyzes the contributions of commonly used project management tools in software development processes from the perspectives of different stakeholders and systematically evaluates their impact on project success. As part of the research, surveys conducted with project managers, software developers, and clients evaluated the effectiveness of these tools across various aspects. Based on the survey results, both quantitative and qualitative data analyses were performed. In line with the findings, the key decision criteria for each stakeholder were identified and systematically evaluated using the Best-Worst Method (BWM) technique. In this way, the study aims to offer a multidimensional, stakeholder-focused, and practice-oriented contribution to the decisionmaking processes related to the selection and evaluation of project management tools in software projects. The results of the study reveal the expectations of each stakeholder group regarding project management tools individually, thereby aiming to enable industry users to make more informed and data-driven decisions about which features a tool should include. Additionally, the criteria prioritized by different stakeholder groups were compared, and the similarities and differences among these expectations were analyzed with a holistic perspective. Thus, the needs regarding project management tools in software projects have been made more visible in the light of next-generation methods.