Akut koroner sendrom hastalarında serum gama glutamil transferaz değerinin prognostik önemi

Abstract

Kardiyovasküler mortalite ve morbiditenin en önemli sebeplerinden biri olan akut koroner sendrom (AKS)’ların patofizyolojisindeki temel olay, aterom plağının kararsız hale gelmesi, sonra da yırtılmasıdır. Bu asamalarda oksidasyon ve inflamasyonun çok önemli yeri vardır. Yapılan çalısmalarda gama glutamil transferaz (GGT)’nin aterom plağı içindeki oksidatif ve inflamatuar reaksiyonlara katıldığı gösterilmistir. Bu çalısmanın amacı, AKS tanısı alan hastalarda bakılan bazal serum GGT değerinin koroner yoğun bakım (KYB) takibinde (MĐKO-YB) ve bir aylık izlemde (MĐKO-AY) istenmeyen olay gelisimine etkisini değerlendirmektir. Çalısmamıza AKS tanısı ile KYB’a yatırılan 117 hastayı aldık. Karaciğer fonksiyon testlerinde bozukluk, aktif hepatobilier ya da ciddi sistemik hastalığı olan bireyleri çalısmadan dısladık. Hastaların yas ortalaması 57 ± 8 yıl olup, 93’ü erkekti (%79.5). MĐKO-AY gelisen hastalarda diabetes mellitus, dökümante koroner arter hastalığı ve koroner bypass öyküsü anlamlı olarak daha fazlayken (p değerleri sırasıyla 0.045, 0.034 ve 0.049), laboratuvar değerlerinden bazal GGT, total kolesterol ve düsük dansiteli lipoprotein (LDL) anlamlı olarak daha yüksek (p değerleri sırasıyla 0.022, 0.013 ve 0.028), ejeksiyon fraksiyonu (EF) ise anlamlı olarak daha düsüktü (p=0.018). Ayrıca yası 70’in üzerinde olanlarda MĐKOAY gelisimi, 70’in altında olanlara göre anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0.015). ‘‘Receiver operator characteristic curve’’ analizi ile sınır değerleri bazal GGT için 25 u/l, LDL için 100 mg/dl, EF için %40 olarak hesaplandı. Çoklu Cox regresyon analizinde MĐKO-AY gelisiminin bağımsız belirleyicileri; yasın 70’in üstünde olması, EF’nin %40’ın altında olması ve LDL’nin 100 mg/dl’nin üzerinde olmasıydı (p değerleri sırasıyla 0.041, 0.005 ve 0.007). MĐKO-YB gelisen hastalarda ise miyokard infarktüsü öyküsü ve bazal GGT anlamlı derecede daha fazla iken (p değerleri sırasıyla 0.050 ve 0.002), EF daha düsüktü (p=0.023). Çoklu Cox regresyon analizinde MĐKO-YB gelisiminin bağımsız belirleyicisi olarak sadece bazal GGT’nin 25 u/l’nin üzerinde olması bulundu (p=0.004). Sonuç olarak, bazal GGT, MĐKO-YB gelisimi için bağımsız belirleyici iken, MĐKO-AY gelisimi için bağımsız belirleyici değildi.