Başkent Üniversitesi Makaleler
Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11727/13096
Browse
3 results
Search Results
Item İlk Böbrek Nakli Deneyimlerimiz(Başkent Üniversitesi, 2005-05) M. Eriklioğlu,; Ş. T., Süleyman,; Z. Tonbul,; İ. Güney,; M. YeksanAmaç: Yeni kurulan böbrek nakli merkezimizde gerçekleştirilen ilk 19 renal transplantasyon vakasını sunmayı amaçladık. Materyal ve metod: Organ Nakli merkezimizde kuruluşundan bu yana 15 canlıdan 4 kadavradan toplam 19 hastaya böbrek nakli uygulandı. Hastaların 12’si erkek, 7’si bayan ve yaş ortalaması 38.4 idi. Ortalama takip süresi 11.9 ay idi. Tüm nakiller sağ fossa iliaca‘ya yapıldı. Bulgular: Donörlerin biri hariç diğer tüm donörler tek arter, tek ven ve tek üreteri vardı. Donörlerden birinde ise çift arter mevcuttu. Tüm nakillerde eksternal iliak arter ve ven ile renal arter ve ven uç yan anastomoz edildi. Onyedi hasta da immunosuressif protokol olarak Prednizolon, Mikofenolat Mofetil (MMF), FK-506 ve Basiliximab (1 ve 4. gün), 2 hastada ise Prednizolon, MMF, Siklosporin A ve Basiliximab (1 ve 4. gün) uygulandı. Hastaların ameliyat sonrası takipleri rutin kan ve idrar tetkikleri, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri, Doppler ultrasonografi, renal sintigrafi, Magnetik rezonans anjiografi (MRI- Anjiografi) ile yapıldı. Canlı donörden yapılan nakillerden biri ameliyat sonrası 6. günde üreteroneosistostomi kaçağı nedeniyle yeniden ameliyat edildi. Kadavra nakillerden birinde ameliyat sonrası 2. günde renal arter trombozu nedeniyle greft nekrozu gelişti ve transplant nefrektomi uygulandı. Canlı donörden yapılan çift arterli transplant vakasına ameliyat sonrası 8. saatte üst polar arterde tromboz nedeniyle embolektomi uygulandı. Bu vakada ameliyat sonrası 1. ayda pnomöni, 2. ayda Fournier gangreni ve otitis media gelişti. Pnomöni ve otitis media medikal olarak tedavi edildi. Fournier gangreni ise geniş cerrahi debritman ve yoğun antibiyotik tedavisi ile düzeldi. Bir hastada ameliyat sonrası erken dönemde atelektazi gelişti ve medikal olarak tedavi edildi. Bir hastada ise ameliyat sonrası 1. ayda tüberküloz gelişti ve antitüberküloz tedavi başlandı. Bir hastada FK-506’ya bağlı diabetes mellitus gelişti ve insülin tedavisi ile düzeldi. Takip süresince rejeksiyon ve mortalite görülmedi. Sonuç: İmmunosupressif tedavideki gelişmeler, cerrahi teknikte ilerlemeler, komplikasyonların erken tanısını sağlayan gelişmiş görüntüleme yöntemleri ve transplantasyon çalışmalarındaki deneyimlerin artması ile hasta ve greft yaşam sürelerinin artacağı kanaatindeyiz. Our Renal Transplantation Experiences Objectives: We aimed to present the first nineteen cases of renal transplantation in the newly established renal transplantation centre in our faculty. Materials and method: Renal transplantation was performed in 19 cases with chronic renal failure from 15 living and 4 cadaver donor in our newly established renal transplantation center. The mean age of the patients was 38.4 years. The patients were 12 males and 7 females. The mean follow-up period was 11.9 months. All transplantations were performed in the right iliac fossa. Results: Except one donor, all donor kidneys were containing single artery, single vein and single ureter. One donor had double artery, single vein and single ureter. Arterial and venous anastomoses were done as end to side anastomoses. In seventeen patients, immunosuppresiveprotocol, including prednisolon, Mycophenolate mofetil (MMF), Tacrolimus (FK-506) and Basiliximab (1.and 4.days) combination, was used. In two patients, including prednisolon, MMF, cyclosporine (Cy A) and Basiliximab (1.and 4.days) combination, was used. In the postoperative period, the patients were followed-up by using Doppler ultrasonography (US), renal sintigraphy, magnetic resonance imaging (MRI) angiography and biochemical analysis. One of transplanted case from living donor was reoperated in the 6th postoperative day due to urinary leakeage. In one cadaveric transplantation case, graft necrosis was developed in the 2nd postoperative day due to renal artery thrombosis. Then transplant nephrectomy was performed. After diagnosis of upper polar renal artery thrombosis, embolectomy was performed in the 1st postoperative day in one live donor transplantation case with double artery. Pneumonia, Fournier’s gangrene and otitis media were developed in this patient. Pneumonia and otitis media were treated medically. Fournier’s gangrene was treated by extensive debridement and antibiotic therapy. One patient developed tuberculosis that was treated with antitubeculosis therapy. Atelectasia was developed in one patient and Diabetes Mellitus (DM) in another. These two conditions were also treated medically. In one patient lymphocele was developed, and it was drained to the periton. There was no rejection and mortality. Conclusion: With successful surgical techniques, evolutions immunosuppressive therapy, modern imaging technique, and improved renal transplantation experiences, we consider that the patients and graft survival will increase.Item Böbrek Nakli için Bekleyen Hastaların HLA-A, B ve Dr Tiplendirmesi(Başkent Üniversitesi, 2005-01) M. Erikoğlu; T. Çora; İ. Güney; M. Büyükdoğan; Ş. Tavlı; Z. Tonbul S. TürkAmaç: Son dönem böbrek yetmezlikli hastaların en önemli tedavisi böbrek naklidir. Organ nakli öncesi HLA uyumu hala önemini korumaktadır. HLA uyumunun daha iyi olması çok daha az rejeksiyon olayı ve çok daha uzun süreli graft survival i sağlamaktadır. Bu çalışmada amacımız Böbrek Nakli Ünitemizde kadavradan organ nakli için bekleme listesine kayıtlı olan 221 hastanın kan grubu, doku grubunu belirlemek ve Konya populasyonuna ait etnik HLA antijen dağılımını tespit etmektir. Materyal ve Metod: Bu çalışmada Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Böbrek Nakli bekleme listesindeki hastaların doku grubu tayinleri, Klas I (HLA-A/B/C) mikrolenfositotoksisite tekniğiyle, Klas II (HLA-DR) PCR-SSP (Polymerase Chain Reaction-Single Strand Polymorphism) tekniği ile belirlenmiştir. Sonuçlar: Hastaların 123’nü (%56) erkek, 98’i bayan (%44) idi. Yaş ortalaması 37,5 (11-66) olarak tespit edildi. Hastalardan 154’ü (%70’i) hemodiyaliz, 67’si (%30’u) periton diyalizi almaktadır. Hastaların 93’ü (%42) A kan grubu, 35(%16)’sı B grubu, 19(%9)’u AB grubu, 74 (%33)hasta 0 grubu idi. HLA ( Human lokosit antijenleri) doku tipleri incelendiğinde sıklıkla rastlanan HLA tipleri olarak HLA-A2: 95 hastada, A3: 68 hastada ve A24: 68 hastada, A1:41 hastada tespit edildi. HLA-B grubunda sık rastlananlara göre HLA-B35: 77 hastada, B51: 35 hastada, B44:30 hastada tespit edildi. HLA-DR grubundan ise DR11:77 hastada, DR4:72 hastada, DR3: 37, DR15:37, DR1:29 hastada tespit edildi. Yorum: Doku gruplarına göre hastaların kadavra havuzunda toplanması ve bu bilgilerin güncelleştirilmesi çalışmaların verimliliğinin ve kadavra organ sayısını arttırılmasında, bilimsel kurallara ve tıbbi etik anlayışa uygun, adaletli organ dağıtımının sağlanmasında oldukça önem arz etmektedir. Kadavra havuzunda bulunan hastalarımızın doku tipleri incelendiğinde etnik olarak Konya bölgesinde en sık görülen doku tipleri HLA-A2, HLA-B35, HLA-DR11 dir. HLA-A, B and DR Typing For Patients On A Renal Transplantation Waiting List Objective: Renal transplantation is the best treatment for patients with end-stage renal failure. Assessment of human lymphocyte antigen (HLA) matching prior to organ transplantation is still considered important. Closer HLA matching is associated with lower incidence of acute rejection and longer graft survival. The aim of this study was to determine blood groups, tissue groups, and HLA antigen profiles relative to ethnic background for patients on a waiting list for cadaveric renal transplantation in Turkey. Materials and Methods: The study involved 221 patients who were on the kidney transplantation list at the renal transplantation unit of Selcuk University Hospital in Konya, Turkey. Tissue typing was done using the microlymphocytotoxicity technique for Class I antigens (HLA-A/B/C) and the polymerase chain reaction-single strand polymorphism technique for Class II antigens (HLA-DR). Results: The subjects were 123 males (56%) and 98 females (44%) of average age 37.5 years (range, 11-66 years). One hundred and fifty-four patients (70%) were on hemodialysis and 67 (30%) were on peritoneal dialysis.Blood grouping identified 93 patients (42%) as group A, 35 (16%) as group B, 19 (9%) as group AB, and 74 (33%) as group O. Regarding HLA tissue types, 95 patients were HLA-A2, 68 patients were HLA-A3, 68 patients were HLA-A24, and 41 patients were HLA-A1. The most common types of HLA-B antigens identified were HLA-B35 (77 patients), HLA-B51 (35 patients), and HLA-B44 (30 patients). Regarding HLA-DR antigens, 77 patients were positive for HLA-DR11, 72 were positive for HLA-DR4, 37 were positive for HLA-DR3, 37 were positive for HLA-DR15, and 29 were positive for HLA-DR1. Conclusion: Categorizing cadavers according to tissue groups and updating the clinical information for each cadaver will allow for more judicious organ distribution and greater efficiency and success with cadaveric organ transplantation. The results of this study indicate that the most common tissue types in renal transplant candidates from the Konya region of Turkey are HLA-A2, HLA-B35, and HLA-DR11.Item Kronik Diyaliz Tedavisi Gören Hepatitli Hastalarda Transplantasyona Hazırlık(Başkent Üniversitesi, 2004-01) S. BoyacıoğluKlasik hastalarda görülen kronik viral hepatilerin doğal seyri, tedavilerine yaklaşım, monitorizasyon, tarama ve bulaşmayı önleme yöntemleri iyi bilinmektedir. Ancak, kronik böbrek yetmezliğinin de içinde bulunduğu bazı hastalıklarda hücresel ve hümoral immunite bozulduğu için bunlardaki kronik viral hepatitlerin klinik seyri ve tedavi yaklaşımları klasik hastalardakinden farklıdır. Bu hastaların önemli bir çoğunluğu aynı zamanda renal transplantasyon adayıdır. Bu hastalarda en uygun şartlarda ve ideal zamanda renal transplantasyon yapılması beklenen sonucun daha iyi olmasını sağlar. Bu bölümde kronik diyaliz tedavisi gören ve renal transplantasyon adayı olan hastalardaki sorunlar ve onların transplantasyona hazırlanmasının ilkeleri anlatılacaktır. Natural course, management, monitorization, screening and prevention of hepatitis B and C are well known. However, this well known issues differ in patients with chronic renal failure on hemodialysis, because they suffer from impaired immune defense mechanisms. Most of these patients are also renal transplantation candidates. The optimization of the timing transplantation is important for the outcome. In this article the problem of hepatitis B and C infection is discussed in end stage renal failure patients who are also renal transplantation candidates.