Browsing by Author "Gökmen, Zeynel"

Now showing 1 - 3 of 3

Jinekoloji ve obstetride acil hasta bakımı ve yönetimi
(2019) Çolak, Eser; Ceran, Ufuk; Arman Çaldır, Feyza; Taşdemir, Ümit; Özdemir, Duygu; Eroglu, Semra; Gökmen, Zeynel; Silahlı, Musa; Türk, Emin; Yücesan, Selçuk; Üstün, Burcu; Coşkun, Bora; Buğra, Coşkun; Gürbüz, Ali Sami
Prematüre bebeklerde umbilikal kord klepleme zamanının periferik kan değerleri ve periferik kan hematopoetik kök hücre düzeylerine etkisi
(Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2010) Gökmen, Zeynel; Tarcan, Aylin
Doğumda göbek bağının bağlanması ve kesilmesi yenidoğan bebeklerdeki en eski ve en yaygın kullanılan tibbi müdahaledir. Buna rağmen, göbek bağının en uygun bağlanma zamanı uzun yıllardan beri tartısmalıdır ve bu konuda tam bir fikir birliği yoktur. Erken bağlandığında bebeğe hemen resusitasyon yapılması mümkün olurken geç bağlama durumunda plasentadan bebeğe daha fazla kan transfüzyonu söz konusu olmaktadır. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde enfeksiyonlar morbidite ve mortalite nedenleri arasında önemli bir yer tutarlar. Enfeksiyonlar hem iyatrojenik sebepler hem de yenidoğanın hematopoetik hücre havuzunun eksikliğinden ve immün sisteminin yeterince olgunlasmamasından kaynaklanabilir. Hematopoetik kök hücreler gebeliğin 2. trimesterinde karaciğerden kemik iliğine dolasım vasıtasıyla tasındığı için 32. gebelik haftasından önce göbek kordonunda yüksek miktarda hematopoetik kök hücre bulunur. Prematüre doğan bebeklerde kord bağlanmasının biraz geciktirilerek plasental transfüzyona izin verilmesi, kemik iliği kök hücre havuzunun gelismesini sağlayarak neonatal immünitenin ilerlemesine katkıda bulunabilir. Bu çalısmada 32 gebelik haftasından erken doğan bebeklerde kord klempleme zamanının neonatal periferik kandaki hematopoetik kök hücrelerine düzeyine etkisi arastırıldı. Çalısma grubu 24 ile 32 gebelik haftaları arasında doğan toplam 42 prematüre bebekten (25 kız, 17 erkek) olustu. Çalısmamızda, göbek bağı doğumdan sonra ilk 10 saniyede klemplenenler erken kord klempleme (EKK) grubunu, 30-45 saniye geciktirildikten sonra klemplenenler ise geç kord klempleme (GKK) grubunu olusturdu. Doğumdan sonra ilk 30 dakika içerisinde rutin kanları alınırken ek olarak EDTA içeren tüplere 2ml kan alındı ve kan örneklerinden akım sitometri cihazında özgün antikorlar kullanılarak kök hücre sayımı yapıldı. Çalısmaya alınan hastaların maternal ve neonatal demografik özellikleri birbirine benzerdi. Çalısma grubumuzda neonatal periferik kandaki tüm kök hücre sayıları beklentimizin dısında EKK grubunda daha yüksekti. Common myeloid progenitor (CMP) değerleri EKK grubunda 93,8 ± 144,6/ml iken, GKK grubunda ise 14,9 ± 31,1/ml idi ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi ( p = 0.00 ). Granülosit-makrofaj progenitor (GMP) değerleri EKK grubunda 1778,6 ± 2532,6/ml iken, GKK grubunda ise 1047,7 ± 811,3/ml idi ve aradaki fark yine istatistiksel olarak anlamlı idi ( p = 0.05 ). Megakaryosit-eritroid progenitor (MEP) değerleri de EKK grubunda daha yüksek olmakla birlikte sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı değildi. Sonuç olarak çalısmamızda her iki grubun gestasyonel özellikleri, doğum ağırlıkları ve kan alınma zamanları benzer olması nedeniyle, GKK grubunda hematopoetik hücre sayısını yüksek beklerken düsük bulmamızın plasental faktörlerin (stromal cell derived faktör-1 = SDF-1 ve stem cell faktör = SCF gibi) hematopoetik kök hücrelerin kinetik özelliklerini değistirmesinden kaynaklandığı düsündük. Clamping and cutting of the umbilical cord at birth is the most prevalent and oldest intervention in humans. In spite of that, the optimal timing of cord clamping is controversial in both preterm and term neonates. Immediate cord clamping provides rapid resussitation, but delayed cord clamping provides more blood tranfusion from placenta to baby. Infections are the most important reasons of neonatal morbidity and mortality in NICU. Poor hematopoietic cell pool and immaturity of immune system of neonates may be the reasons of neonatal infections. Transport of hematopoietic stem cells at 2nd trimester of pregnancy from liver to bone marrow is ensured by circulation, therefore umbilical cord involves too much hematopoietic cells before the gestation weeks 32. Delayed cord clamping in preterm neonates may support the neonatal immunity by improving the bone marrow stem cell pool due to the more placentofetal transfusion. We investigated the effects of delayed umbilical cord clamping on peripheral hematological parameters and peripheral blood hematopoietic stem cells in premature neonates. The study comprised of 42 preterm infants (male:17, female:25) was born between 24 and 32 weeks of gestation. Patients were divided into two groups as immediately cord clamping (ICC) and delayed cord clamping (DCC) groups. For the ICC group, the obstetrician clamped the umbilical cord immediately (<10 seconds) after birth. For the DCC group, the obstetrician clamped the cord at 30 to 45 seconds after birth. After management of the newborn in NICU, 2 ml blood sample was taken with an ethylene diamine tetra acetic acid (EDTA) containing tube while taking routine blood samples 30 minutes of life. Hematopoietic progenitor cells measured by three-colour flow cytometry using monoclonal antibodies. There were no any significant differences in either maternal and neonatal demographics between the ICC and DCC groups. In opposition to our expectance all haematopoietic stem cell counts were higher in ICC group. Common-myeloid progenitor cell (CMP) counts were 93,8 ± 144,6/ml in ICC, and 14,9 ± 31,1/ml in DCC group (p=0.00). Granulocyte-macrophage progenitor cell (GMP) counts were 1778,6 ± 2532,6/ml in ICC, and 1047,7 ± 811,3/ml in DCC group (p=0.05). Megakaryocyte-erytroid progenitor cell (MEP) counts were higher in ICC group without any significant difference. In conclusion, in opposition to our expectance, all hematopoetic stem cell counts were lower in DCC group. We suggested that some placental factors such as stromal cell derived factor- 1 and stem cell factor may change the hematopoietic stem cell kinetics.
Term infantlarda plasental tranfüzyonun hemodinamik etkileri
(Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2017) Tekin, Mehmet; Gökmen, Zeynel
Doğum sonrası göbek bağının bağlanmasında en uygun zamanlama ile ilgili öneriler ilk çağlardan itibaren farklılıklar göstermiştir. Erken kord klempleme (EKK) işlemi modern tıpta doğumun üçüncü evresinin yönetiminde bir rutin haline gelmiştir ancak bu durumun fizyolojik bir temelinin olmadığı düşünülmektedir. EKK hızlı resüsitasyona olanak sağlarken plasental transfüzyon yöntemleri de özellikle prematüre bebeklerde morbidite ve mortaliteyi azaltabilecek olumlu hemodinamik katkılar sağlamaktadır. Yenidoğanlarda kardiyak output ve damar akımlarının değerlendirilmesinde Doppler ultrason güvenilir bir yöntemdir. Ancak özellikle doğum sonrası erken adaptasyon döneminde fetal yolaklar açık olduğundan geleneksel yöntemlerle hemodinamik değerlendirme yapabilmek mümkün gözükmemektedir. Üst gövde venöz sisteminin drenajını (%80’i beyin kaynaklı) sağlayan superior vena cava (SVC) akımının ölçümü serebral perfüzyonun iyi bir göstergesi olarak kabul edilmektedir. Fetal şantlardan etkilenmemesi doğum sonrası erken adaptasyon döneminde kullanımını değerli kılmaktadır. Bu çalışmada plasental transfüzyon yöntemlerinden olan umbilikal kord sıvazlamanın (UKS) term bebeklerin hemodinamisi üzerine olan etkilerini değerlendirdik. Çalışma grubumuz 150 term bebekten (74 erkek, 76 kız) oluştu. UKS işlemi göbek bağı klemplenmeden 20 cm’lik kısmın yaklaşık 10 cm/sn hızla en az 3 kez (3-5 kez) anneden bebeğe doğru sıvazlanması şeklinde uygulanırken, UKS uygulanmayacak grupta (EKK) klempleme işlemi doğumdan sonra ilk 10 saniye içerisinde yapıldı. SVC akımı ölçümleri ile ilgili görüntüler doğum sonrası ilk 6 saat içerisinde randomizasyondan bilgisi olmayan deneyimli bir çocuk kardiyoloğu tarafından kayıt altına alındı ve daha sonra yapılan ölçümler de bu görüntüler üzerinden aynı araştırmacı tarafından yapıldı. Çalışmaya alınan hastaların maternal ve neonatal demografik özellikleri benzerdi. SVC akımı UKS grubunda 132,47±37,04 ml/kg/dk iken, EKK grubunda 126,62±34,35 ml/kg/dk idi. Beklentimiz doğrultusunda çalışma grubunda SVC akımı istatiksel olarak anlamlı düzeyde olmasa da daha yüksek çıktı. Çalışmamıza katılan obstetrisyenlerin UKS konusundaki deneyimlerinin benzer düzeyde olmamasının istatiksel anlamlılık açısından olumsuz etkide bulunmuş olabileceğini düşünüyoruz ve daha geniş populasyonlu çalışmaların istatiksel anlamlılık ortaya koyabileceğini öngörmekteyiz. Bununla birlikteprematüre bebeklerin aksine term bebeklerde plasental transfüzyon ile elde edilen kan hacmi artışı kompanze edilmiş olabilir ve serebral kan akımı otoregülasyonu ile birlikte SVC akımında anlamlı bir artış oluşması engellenmiş olabilir. Sonuç olarak bu çalışmamızla sağlıklı term bebeklerde ilk altı saat içerisindeki SVC akım normatif değerlerini ortaya koymuş ve plasental transfüzyon yöntemlerinin bu bebeklerin SVC akımında anlamlı düzeyde olmasa da yükselme sağladığını göstermiş olduk. Recommendations regarding the optimal timing of postnatal umbilical cord attachment have been different from the earliest ages. Immediately cord clamping (ICC) has become a routine in the management of the third phase of birth at modern medicine, but this is thought to be without a physiological basis. While ICC allows rapid resuscitation, placental transfusion methods provide positive hemodynamic contributions, especially in premature infants, which may reduce morbidity and mortality. Doppler ultrasound is a reliable method for evaluating cardiac output and vascular flow in newborns. However, it is not possible to perform haemodynamic evaluation by conventional methods because of open fetal pathways, especially during the early postnatal adaptation. Measurement of superior vena cava flow, which provides drainage of the upper body venous system (80% from the brain) is considered a good indicator of cerebral perfusion. It is not affected by fetal shunts and this characteristic makes it valuable to use during early postnatal adaptation period. In this study, we evaluated the effects of umbilical cord milking (UCM), which is a placental transfusion method, on hemodynamics of term babies. Our study group consisted of 150 term babies (74 males, 76 females). The UCM procedure was performed by milking from the mother to the baby at least 3 times (3-6 times) at a speed of about 10cm/sec at 20cm without clamping the umbilical cord, whereas the clamping in the non-UCM group (ICC) was performed within the first 10 seconds after birth. Images of SVC flow measurements were recorded by an experienced child cardiologist without randomization within the first 6 hours postpartum and then measurements were made by the same investigator over these images. Maternal and neonatal demographic characteristics of the patients in the study were similar. The SVC flow was 132,47 ± 37,04 ml/kg/min in the UCM group and 126,62 ± 34,35 ml/kg/min in the ICC group. Unsurprisingly SVC flow volume was higher in study group but not statistically significant. The experiences of the participating obstetricians were not at similar level about the UCM and this may have affected adversely about the statistical significance. We anticipate that studies with wider populations may change this situation.With this, contrary to premature infants, blood volume increase which obtained by placental transfusion may be compensated and a significant increase in SVC flow may be prevented together with the cerebral blood flow autoregulation. In conclusion, we have revealed normative values of SVC flow volume in the first six hours in healthy term babies and we have shown that placental transfusion methods increase these infants SVC flow volume, but not to a significant extent.