Hastanede Yatan Pediatrik Hastalarda Antropometrik Bir Parametre Olarak Adduktör Polisis Kas Kalınlığı Ölçümü

Abstract

Amaç: Adduktör polisis kas kalınlığı (APKK) ölçümü yetişkin ve yaşlı bireylerde vücut kas dokusu ve dolayısıyla yetersiz beslenmenin değerlendirilmesinde kullanılabilen bir yöntemdir. Pediatrik popülasyonda APKK ölçümünün kullanımına ilişkin sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışma ile hastanede yatan pediatrik hastalarda malnütrisyon durumunun belirlenmesinde Adduktör polisis kas kalınlığı ölçümününün etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma; Ekim 2019-Mart 2020 tarihleri arasında XXXX Hastanesi’ne yatış işlemi gerçekleştirilen, 4 - 9 yaş aralığında 236 çocuk hastanın dahil edildiği kesitsel bir çalışmadır. Hastaların besin alımları, antropometrik ölçümleri ve APKK ölçümleri kaydedilmiştir. Hastalarda malnütrisyon oluşma riskinin belirlenmesinde Bozulmuş Beslenme Durumu ve Büyüme Riski için Tarama Aracı (STRONGkids- Screening Tool for Risk of impared Nutritional Status and Growth) ve Çocuklarda Beslenme Risk Skoru (PNRS- Pediatric Nutritional Risk Score), beslenme durumunun değerlendirilmesinde ise Öznel Genel Beslenme Değerlendirmesi (SGNA- Subjective Global Nutritional Assessment) pediatrik nütrisyonel tarama araçları kullanılmıştır. Bulgular: Bireylerin yaş ortalaması 6,29 ± 1,78 yıl olup, %51,7’sini (n=122) kız, %48,3’ünü (n=114) ise erkek hastalar oluşturmaktadır. Hastaların antropometrik ölçümlerinin tümü ile APKK ölçümleri arasında pozitif yönlü ve güçlü bir korelasyon tespit edilmiştir (p<0,05). Adduktör polisis kas kalınlığı ölçümleri ilehastanede yatış süresi arasındaki korelasyon negatif yönlü ve zayıf bulunmuştur (p<0,05). Şiddetli malnütrisyonlu (SGNA ile değerlendirilen) ve beslenme bozukluğı riski yüksek (STRONGKids ve PNRS ile değerlendirilen) hastaların APKK ölçüm değerlerinin daha düşük olduğu saptanmıştır (p<0,05). Adduktör polisis kas kalınlığı (mm) için kesim noktası (SGNA referans standart alındığında) 4,5 mm olup, malnütrisyon tanısı koymadaki duyarlılığı %89,7, seçiciliği %37,0 ve eğri altında kalan alan (AUC) 0,70 (%95 CI: 0,63 – 0,77) bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Bu çalışma ile APKK ölçümünün hastanede yatan pediyatrik hastalarda yetersiz beslenmenin saptanmasında kullanılabilecek non-invaziv, düşük maliyetli, objektif ve hızlı uygulanan bir yöntem olduğu belirlenmiştir.