Açık Erişimli Kaynaklar

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11727/11220

Browse

Subject: search.filters.subject.Osteoartrit

Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarında fiziksel uygunluk ve fiziksel aktivite düzeylerinin değerlendirilmesi
    (Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2014) Acar, Manolya; Tonga, Eda
    Fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeyi romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarında ağrı, kas kuvvetsizliği, hareket kısıtlılığı, yorgunluk sonucunda azalmaktadır. Yapılan çalışmalarda romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hastalarda fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeyinin belirlenmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Çalışmamızın amacı romatoid artrit, osteoartrit veya fibromiyalji tanısı ile izlenen olgular ve sağlıklı bireylerin fiziksel uygunluk ve fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek ve karşılaştırmaktır. Çalışmamız, Başkent Üniversitesi Hastanesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniğinde tanısı konan 50 romatoid artrit, 95 osteoartrit, 82 fibromyalji ve 110 sağlıklı olgu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Olguların ağrı değerlendirmesi için Mcgill Ağrı Anketi kullanılmıştır. Fiziksel aktivite düzeyinin belirlenmesi amacıyla Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ) kullanılmıştır. Sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyinin belirlenmesi amacıyla vücut kompozisyonu (VKİ), kas kuvveti ve enduransı (sit up testi), esneklik ( otur uzan- gövde lateral fleksiyon testi), kardiyorespiratuar endurans ( 6 dakika yürüme testi ) ve denge (KAT 3000) ölçümleri yapılmıştır. Fibromyalji grubunun Mcgill Ağrı Anketi alt parametre skorları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde romatoid artrit, osteoartrit gruplarına göre daha yüksek bulunmuştur (p ≤ 0,05). Romatoid artrit, osteoartrit, fibromiyalji hasta gruplarının IPAQ anketi alt parametrelerinden yürüme ve toplam fiziksel aktivite skorlarının, sağlıklı olgulara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğuna rastlanmıştır (p≤0,05). Fibromyalji grubundaki olguların % 36,6’sı, osteoartrit grubundaki olguların % 28,4'ü, romatoid artrit grubundaki olguların % 38’inin ve sağlıklı olguların % 22,7’sinin inaktif olduğu saptanmıştır. Sağlıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyi açısından romatoid artrit grubundaki olguların kontrol grubuna göre sit up testi sonuçları anlamlı düzeyde daha düşük, borg yorgunluk skala sonuçları daha yüksek bulunmuştur (p≤ 0,05). Fibromyalji grubundaki olguların, osteoartrit ve sağlıklı vi olgulara göre sit up testi sonuçları anlamlı düzeyde daha düşük bulunmuştur (p<0.05). Romatoid artrit grubundaki olguların osteoartrit grubundaki olgulara göre statik denge düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğuna rastlanmıştır (p <0.05). Osteoartrit grubundaki olguların sağlıklı olgulara göre dinamik denge düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha düşük olduğu saptanmıştır (p<0.05). Sonuç olarak sağlıklı bireylerle kıyaslandığında romatoid artrit, osteoartrit veya fibromiyalji hastalarının fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeylerinin düşük olduğu saptanmıştır. Romatoid artritli olguların fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk düzeylerindeki azalma, osteoartrit ve fibromiyalji olgulardan daha belirgindir. Romatizmal hastalıklarda egzersiz ve günlük fiziksel aktivite programları fizyoterapi rehabilitasyon tedavi yaklaşımları arasında yer almalıdır.
  • Thumbnail Image
    Item
    Diz osteoartritli olgularda iki farklı havuz içi egzersiz eğitiminin fiziksel yetersizlik ağrı günlük yaşam aktivitesi ve depresyon üzerine etkisi
    (Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2007) Güvenir, Hülya; Gültekin, Zuhal
    Diz osteoartritinde ortaya çıkan ağrı ve fiziksel yetersizliğin fizik tedavi ile birlikte yapılan havuz içi egzersiz tedavisiyle nasıl değisiklik gösterdiği ve hangi tip havuz içi egzersiz eğitiminin daha etkili olduğunu saptamak önemlidir. Bu çalısmanın amacı, diz osteoartrit tanısı konan olgularda iki farklı havuz içi egzersiz eğitimini, su içi tedavi almayan olgularla ve kendi içinde karsılastırarak, su içi tedavinin ilave katkısının olup olmadığını eğer varsa, bu egzersizlerden hangisinin fiziksel yetersizlik, ağrı, günlük yasam aktivitesi ve depresyon üzerinde daha etkili olduğunu saptamaktır. Çalısmamıza diz osteoartriti tanısı konan toplam 89 hasta katılmıstır. Çalısmaya katılan olgular üç gruba ayrılmıslardır. Đki grup havuz içi egzersiz eğitimi alan grup olmustur ve rastgele örneklem tekniği ile seçilerek 30’ar kisilik esit iki gruba ayrılmıslardır. Üçüncü grup ise ayaktan tedavi edilen ve su içi egzersiz tedavisi almayan 29 kisiden olusan bir grup olmustur. Arastırma grubundaki olgulara iki farklı tipte egzersiz eğitimi uygulanmıstır. Havuz içi egzersiz tedavisi olarak; birinci arastırma grubuna; iki fazdan olusan ve her fazda ısınma, germe ve kuvvetlendirme periyotlarını içeren sadece alt ekstremiteye yönelik egzersiz eğitimi verilmistir. Đkinci arastırma grubuna; birinci gruba uygulanan alt ekstremite egzersizlerine ek olarak, üst ekstremiteye yönelik egzersizler ile birlikte gövdeye yönelik egzersiz eğitimi de verilmistir. Çalısmamızda olgularımızın ağrı siddetleri (Görsel Analog Skalası) VAS’a ile değerlendirilmistir. Fiziksel yetersizlik ve günlük yasam aktivitesi değerlendirmesi (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index) WOMAC indeksi ile yapılmıstır. Olgularımızın emosyonel durum değerlendirmesi için (Hastane Anksiyete ve Depresyon) HAD ölçeği kullanılmıstır. Her iki arastırma grubu ile kontrol grubunun (Görsel Analog Skalası) VAS’a göre ağrı değerlendirmesi sonucu gruplar kendi içinde karsılastırıldığında, tedavi sonrasında tüm gruplarda istatistiksel olarak olumlu gelismeler saptanmıstır (p<0,001). Gruplar arasında tedavi öncesi ve sonrası (Görsel Analog Skalası) VAS’a göre ağrı değerlerinde zaman içerisindeki değisim incelendiğinde birinci arastırma grubundaki değisim diğer gruplara göre daha yüksek bulunmustur (p<0,001). Gruplar arasında tedavi öncesi ve sonrası (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index) WOMAC ağrı, sertlik ve fiziksel fonksiyon değerlerinde zaman içerisindeki değisim incelendiğinde ikinci arastırma grubundaki değisim diğer gruplara göre daha yüksek bulunmustur (p<0,001). Gruplar arasında tedavi öncesi ve sonrası (Hastane Anksiyete ve Depresyon ölçeği) HAD depresyon değerleri incelendiğinde, tedavi sonrasında birinci arastırma grubundaki olguların depresyon durumlarının diğer gruplara göre daha çok azaldığı görülmüstür (p<0,05). Tüm gruplarda altı dakikalık yürüme testi değerlendirmesi sonucu, tedavi sonrası yürüme mesafesi artmıstır (p<0.001). Sonuç olarak, diz OA tedavisinde havuz içi egzersiz tedavisinin yararlı olduğu saptanmıstır. Olguların ağrı sonuçlarında birinci arastırma grubunun daha iyi olduğu görülmüstür. Đkinci arastırma grubunda günlük yasam aktivitesi ve fiziksel yetersizlik sonuçlarının birinci arastırma grubuna göre daha çok gelistiği saptanmıstır. Üst, alt ekstremite ve gövde egzersizlerinden olusan havuz içi egzersiz tedavisinin fonksiyonların gelismesinde daha etkili olduğu görülmüstür. Üç hafta uygulanan havuz içi egzersiz tedavisiyle olgularımızın depresyon durumları azalmıstır ve egzersiz kapasiteleri gelismistir.