Browsing by Author "Yorulmaz, Emine Tuğba"

Now showing 1 - 2 of 2

Hemşirelerde spirituel iyi oluş ve bilinçli farkındalık düzeylerinin incelenmesi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2021) Yorulmaz, Emine Tuğba; Çevik, Banu
Bu araştırma erişkin klinik ve yoğun bakım ünitelerinde görev yapan hemşirelerin spirituel iyi oluş ve bilinçli farkındalık düzeylerinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırma Başkent Üniversitesi Hastanesi’nin Ankara, Adana, Alanya, Konya, İzmir ve İstanbul merkez hastanelerinde görev yapan 583 hemşire ile yapılmıştır. Araştırma verileri; bilgi formu, Spirituel İyi Oluş Ölçeği ve Bilinçli Farkındalık Ölçeği kullanılarak 10/07/2020-1/11/2020 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra; Student’s T testi, Tek Yönlü Varyans Analizi testi (ANOVA), Korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmada hemşirelerin yaş ortalaması 26,35±6,97 olup, hemşirelerin %66,6’sı 18-25 yaş aralığındadır. Hemşirelerin %85,6’sı kadın, 73,1’i bekar, %27,9’u evli, %55,6’sı lisans mezunudur. Hemşirelerin meslekte çalışma sürelerinin ortalaması 5,77±6,33 olup en az 1 yıl ile en fazla 33 yıl arasında çalışmaktadır. Hemşirelerin %81,8’i spiritüalite hakkında ve %90,1’i bilinçli farkındalık hakkında eğitim almamışlardır. Araştırmada kendilerini spirituel ve spirituel belirten hemşirelerin spirtüel iyi oluş puan ortalamaları (107,83±17,52) yüksek düzeydedir. Araştırmada hemşirelerin bilinçli farkındalık düzeyleri puan ortalması (66,26±12,90) ortadır. Araştırmada hemşirelerin bilinçli farkındalık ve spirituel iyi oluş seviyelerinin 31-40 yaş grubunda yüksek olduğu belirlenmiştir. Kendisini spirituel ve iannçlı olarak tanımlayan hemşirlerin spirituel iyi oluş puan ortalamaları yüksek bulunmuştur. Hemşire olarak çalışmaktan memnun ve çalıştığı birimden memnun olan hemşirelerin spirituel iyi oluş puan ortalamaları yüksek bulunmuştur. Hemşirelerin meslekte çalışma süresi arttıkça bilinçli farkındalık ve spiritul iyi oluş puan ortalamalarının artmıştır. Hemşirelerin bilinçli farkındalıkları ile ile spritüel iyi oluş durumları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Ancak bilinçli farkındalık ile aşkınlık arasında zayıf, doğayla uyum arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki belirlenmiştir. Bu sonuçlar doğrultusunda hemşirelere bilinçli farkındalık ve sprituelite hakkında eğitim verilmesi önerilmektedir. This descriptive study was aimed to examine the spiritual well-being and mindfulness levels of nurses working in adult clinical and intensive care units. The research was conducted with 583 nurses working in Ankara, Adana, Alanya, Konya, İzmir and Istanbul central hospitals of Başkent University Hospital. Research data; The information form was collected using the Spiritual Well-Being Scale and the Mindfulness Scale between 10/07/2020 and 11/11/2020. In addition to the use of descriptive statistics in the analysis of data; One-Way analysis of varience (ANOVA), Students’ T-test and Correlation analysis have been used. In the study, the average age of the nurses was 26.35 ± 6.97, and 66.6% of the nurses were in the 18-25 age range. 85.6% of the nurses are female, 73.1% are single, 27.9% are married and 55.6% are undergraduate degrees. The average working time of nurses in the profession is 5.77 ± 6.33 and they work between at least 1 year and at most 33 years. 81.8% of the nurses did not receive training about spirituality and 90.1% about conscious awareness. In the study, the mean scores of the nurses who stated themselves spiritually and spiritually were high (107.83 ± 17.52). In the study, the mindfulness level of nurses is the average score (66.26 ± 12.90). Nurses has been determined that the levels of mindfulness and spiritual well-being are high in the 31-40 age group in study. The mean spiritual well-being score of the nurses who defined themselves as spiritual and mindfulness was found to be high. The spiritual well-being score averages of the nurses who are satisfied with working as nurses and who are satisfied with the unit they work in were found to be high. As the working time of the nurses in the profession increased, the mean scores of mindfulness and spiritual well-being increased. There was no significant relationship between nurses' mindfulness and their spiritual well-being. However, a weak relationship was found between mindfulness and transcendence, and a moderately positive relationship between harmony with nature. In line with these results, it is recommended that nurses should be educated about mindfulness and spirituality.
Tip 1 diyabetli çocukların işitme fonksiyonlarının değerlendirilmesi: 2 yıllık retrospektif çalışma
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2018) Yorulmaz, Emine Tuğba; Erbek, Hatice Seyra
Çalışmamızın amacı; Tip 1 diyabetli (Tip 1 DM) çocukların, saf ses odyometri eşiklerinin, konuşma testlerinin ve timpanogramlarının; cinsiyet, hastalık süresi ve sağ-sol kulak yönünden araştırılmasıdır. Çalışmamıza 2016-2017 yıllarında Tip 1 DM tanısıyla tedavi ve takibi yapılan yaşları 0-18 arasında değişen toplam 109 hasta içinden, kulak burun boğaz(KBB) polikliniğine farklı sebeplerden başvuran, anamnez ve muayene bilgileri olan yaşları 2-18 arasında değişen, 26 çocuk 52 kulak dâhil edilmiştir. Saf ses ve timpanometrilerine bakılarak işitme eşikleri ve orta kulak fonksiyonları değerlendirilmiştir. Hastaların çalışma kriterlerine uygun olup olmadığı pediatrik endokrinoloji tarafından doldurulan hasta kayıt formlarından geriye dönülerek belirlenmiştir. Sağ ve sol kulak için yapılan ölçümlerde 4000 ve 8000 Hz frekansta hava yolu eşik değerlerinin 5 yıl ve daha uzun süre Tip 1 DM’li hasta grubunda, kontrol grubuna oranla istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek değerlerde olduğu bulundu (p<0,05) (Tablo 7). 5 yıl ve daha uzun süre diyabetli olan hasta grubunun hem sağ, hem de sol kulak kemik yolu eşik değerlerinin 4000 Hz frekansta istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek değerlerde olduğu bulundu (p<0,05) (Ģekil 4). Sağ ve sol kulak konuşmayı ayırt etme eşik (SD) değerleri ile hastalık süresi değerleri arasında ise istatistiksel olarak anlamlı ve negatif yönlü orta düzeyde ilişki saptanmıştır. Çalışmamızın sonucunda; Tip 1 DM’li hastaları işitme kaybı gelişme riski altında oldukları için, bu hasta grubunda işitmenin ayrıntılı olarak incelenmesi, klinik muayene protokolü oluşturulması ve düzeltici önlemler alınması tavsiye edilir. The aim of the study is to investigate the children with type 1 diabetes mellitus (Type 1 DM), pure tone audiometry thresholds, speech tests and tympanograms; gender, duration of illness and right-left ear. Of the 109 patients who were treated with Type 1 DM for 2016-2017 and whose ages ranged from 0 to 18 years, applied to other reasons for otorhinolaryngology polyclinic, having anamnesis and examination information ages ranging from 2 to 18, 26 children and 52 ears were included. Audiometry and tympanometry values were used to evaluate hearing thresholds and middle ear functions. Whether or not patients were included in the study criteria was determined retrospectively from patient registration forms filled by pediatric endocrinology. In measurements made for the right and left ears frequency of 4000 and 8000 Hz airway thresholds were found to be statistically significantly higher in the patient group with diabetes for 5 years or more (p <0.05)(Table 3). In the patient group with diabetes for 5 years or more, the values of right and left ear bone thresholds were significantly higher in the 4000 Hz frequency (p <0.05)(Figure 4). There was statistically significant difference and negative directional moderate relationship between right and left ear Speech DiscriminationScore (SD) values and disease duration values was found. Ġn study we found that SD values decreased while the disease duration was prolonged (Figure 5). As the result of our study; because Type 1 DM patients are at risk of developing hearingloss, this group of patient should be examined in detail audiologically and a clinical examination protocol should be established. It is recommended audiometry test be included in this protocol and corrective measures should be taken, this group of patients should be audiologically examined in detailand a clinical examination protocol should be established.