Browsing by Author "Daşkapan, Arzu"

Now showing 1 - 2 of 2

Fibromiyalji ve miyofasiyal ağrı sendromu olan kadınların fonksiyonel kapasiteleri ile fiziksel uygunluk düzeylerinin karşılaştırılması
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2006) Alkan, Neslihan; Daşkapan, Arzu
Fibromiyalji ve miyofasiyal agrı sendromları en sık rastlanan kas iskelet sistemi kaynaklı agrı nedenleridir. Saglıklı kisilerle karsılastırıldıgında, fibromiyalji ve miyofasiyal agrı sendromlu hastaların fonksiyonel kapasiteleri ve günlük aktivite düzeyleri azalmıstır. Bu çalısmanın amacı, fibromiyalji ve miyofasiyal agrı sendromlu kadınların fonksiyonel kapasitelerini ve fiziksel uygunluk düzeylerini degerlendirmek ve karsılastırmaktı. Çalısmamız, Baskent Üniversitesi Tıp Fakültesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliniginde tanısı konan 30 miyofasiyal agrı ve 30 fibromiyalji sendromlu kadın ile 30 saglıklı kadın olgu üzerinde gerçeklestirilmistir. Olgulara Bruce protokolüne göre maksimal semptomla limitli egzersiz testi uygulanmıstır. Olguların agrı siddetleri vizüel analog skala ile degerlendirilmistir. Saglıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyinin belirlenmesi amacıyla vücut kompozisyonu, kas kuvveti, enduransı, esneklik ve denge ölçümleri yapılmıstır. Fibromiyaljili kadınların agrı siddeti, miyofasiyal agrı sendromlu kadınlardan anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmustur (p<0.05). Egzersiz testi parametreleri degerlendirildiginde; üç grup arasında, efor kalp hızı, maksimal kalp hızı yüzdesi, toplam egzersiz durasyonu, efor double product degeri, maksimum sistolik kan basıncı ve algılanan yorgunluk düzeyinde anlamlı farklılıklar görülmüstür (p<0.05). Fibromiyalji sendromlu kadınlar en yüksek algılanan yorgunluk düzeyi ve efor sistolik kan basıncı degerine sahip olmakla beraber, diger ölçümlerde en düsük puanları almıslardır (p<0.05). Saglıkla ilgili fiziksel uygunluk düzeyi açısından, otur-uzan, omuz fleksiyonu, vertikal sıçrama, push-up, sit-up, bent-leg sit-up ve çömelme test puanları; tüm el kavrama kuvvetleri ve statik-dinamik denge puanları yönünden gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmustur (p<0.05). Tüm fiziksel uygunluk parametrelerinde en düsük düzeylerin fibromiyalji sendromlu olgulara ait oldugu gözlenmistir. Sonuç olarak, saglıklı kadınlarla kıyaslandıgında fibromiyalji ve miyofasiyal agrı sendromlu kadınların fonksiyonel kapasite ve fiziksel uygunluk düzeyleri azalmıstır. Fibromiyalji sendromlu olguların fonksiyonel kapasite ve fiziksel uygunluk düzeylerindeki azalma miyofasiyal agrı sendromlu olgulardan daha belirgindir.
Tip II diyabetli hastalarda aerobik ve dirençli egzersizlerden oluşan egzersiz eğitim programının metabolik kontrol, depresyon ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2007) Küçükarslan, Aylin; Daşkapan, Arzu
Bu çalısma, Tip II diyabetli hastalarda aerobik ve dirençli egzersizlerden olusan gözetimli egzersiz programının metabolik kontrol, depresyon ve yasam kalitesi üzerine etkilerini degerlendirmek amacı ile planlandı. Sögütözü Bayındır Hastanesi Endokrinoloji Bölümünde izlenen 36 Tip II diyabetli hasta çalısmaya alındı. Hastalar gelisigüzel olarak egzersiz ve kontrol grubu olmak üzere iki gruba ayrıldı. Kontrol grubunda standart tedaviye (diyet, tıbbi tedavi, egzersiz önerisi) devam edildi. Egzersiz grubunda geleneksel tedavi yaklasımına ek olarak sekiz hafta boyunca, fizyoterapist gözetiminde egzersiz programı uygulandı. Program dirençli egzersizler, kalistenik egzersizler ve yürüyüsü kapsadı. Çalısma öncesi ve sonrası iki grupta açlık kan glikoz, hemoglobin A1c, total kolesterol, HDL, LDL kolesterol ve trigliserit degerleri ölçüldü ve yasam kalitesi, depresyon düzeyleri degerlendirildi. Kısa Form 36 (SF-36) yasam kalitesi anketi, Center for Epidemiological Studies Depression Scale (CES-D) depresyon ölçegi, yasam kalitesi ve depresyonu degerlendirmek için kullanıldı. Kontrol grubunda hemoglobin A1c, açlık kan glikoz, total kolesterol, HDL, LDL kolesterol ve trigliserit düzeylerinde degisiklik gözlenmedi. Egzersiz grubunda, LDL kolesterol degismezken; hemoglobin A1c, açlık kan glikoz, total kolesterol, ve trigliserit düzeylerindeki azalma ve HDL kolesterol düzeyinde artma anlamlıydı. Egzersiz grubunda sosyal fonksiyon hariç yasam kalitesinin tüm alt ölçekleri ve depresyondaki düzelmeler anlamlıydı. Kontrol grubunda depresyon ve yasam kalitesinde anlamlı degisiklik bulunmadı. Sonuç olarak, dirençli egzersizler, kalistenik egzersizler ve yürüyüsü içeren gözetimli egzersiz programının Tip II diyabetli hastalarda metabolik kontrol, yasam kalitesi ve depresyon üzerine olumlu etkiler yaptıgı saptandı.