Browsing by Author "Şahin, Orçun"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Sıçanlarda donuk omuz modelinde, eklem içi kortikosteroid ve tembositten zengin plazma enjeksiyon etkilerinin karşılaştırılması
    (Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2018) Azarabadi, Javid Mohammadzadeh; Şahin, Orçun
    Bu deneysel çalışmada, Donuk Omuz hastalığında, eklemiçi Kortikosteroid (KS) ve Trombositten Zengin Plazma (TZP) uygulamalarının, tedavi etkinliklerinin klinik ve histopatolojik düzeyde karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya dahil edilen 48 adet erişkin Sprague-Dawley (S-Dawley) sıçan 3 eşit gruba ayrıldı. Tüm hayvanların omuzlarında sütür ile internal tespit yöntemi ile 8 hafta boyunca immobilizasyon sağlanarak Donuk Omuz modeli oluşturuldu. Sekizinci hafta tüm deneklerin dikişleri alındı ve grup bir sıçanlarına eklem içi olarak SF, grup ikiye KS ve grup üçe TZP enjekte edidi. Onuncu haftada tum gruplar sakrifiye edildi. Deneklerin işlem yapılan sol omuzları; ön kol, humerus, klavikula ve skapulayı içerecek şekilde “en bloc” olarak çıkarıldı. Sakrifiye edilen hayvanların, her üç gruptan, rastgele yarısı eklem hareket açıklığı ölçümü için ve diğer yarısı histopatolojik inceleme için ayrıldı. Tüm grupları karşılaştırdığımızda, klinik açısından fark az olsa bile, KS uygulanan sıçanların Addüksiyon (add.), Abdüksiyon (abd.) ve toplam da Eklem Hareket Açıklığı (EHA) diğer iki gruba göre daha iyi olduğu görüldü. TZP’nin EHA üzerinde etkisi kontrol gruba göre daha iyi, fakat KS’e göre daha az olduğu tespit edildi. Fakat bu ortalamalar arasında istatistiksel açıdan anlamalı farklılık saptanmamıştır. Histopatolojik açıdan değerlendirme yapıldığında ise, KS ve TZP uygulanan gruplardaki sıçanlarda, sinoviyal inflamasyon, fibrozis, tip 3 kollajen birikimi ve Subskapular bursa adezyonunun, kontrol gruba göre anlamlı şekilde daha az olduğu görüldü. Fakat damar proliferasyon açısından değerlendirme yapıldığında , klinik açıdan azalma görülse de, istatistiksel açıdan gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı. KS ve TZP gruplarının, histopatolojik açıdan değerlendirmesi yapıldığında, KS uygulanan sıçanlarda damar proliferasyonu ve Tip 3 kollajen birikimi, TZP’ ye göre daha fazla olduğu ve diğer 3 parametrede de eşit derecede etkili oldukları saptandı fakat bunların arasında da istatistiksel açıdan anlamlı fark görülmedi. Sonuç olarak klinik açıdan değerlendirme yapıldığında, Donuk omuz modelinde, KS’in etkisinin, TZP’ye göre daha üstün olduğu sonucuna varıldı. The aim of this experimental study is to compare the clinical and histopathological effects and the benefits of intraarticular injection of Corticosteroid (CS) and Platelet Rich Plasma (PRP) on the treatment of Frozen Shoulder. 48 adult Sprague-Dawley (S-Dawley) rats were divided equally into 3 groups. The Frozen Shoulder model was obtained following internal fixation of the rats’ shoulders with sutures, followed by 8 weeks of immobilization. At the 8th week, all sutures were removed, and the first group was injected intraarticularly with saline solution, the second group with CS, and the third with PRP. The skin was re-sutured afterwards. At the 10th . Week all three groups were sacrificed. The shoulders that were operated on (left shoulder) were excised en-bloc including the forearm, the humerus, the clavicle and the scapula. The remaining shoulders of the sacrificed subjects were randomly divided into two groups of which the first was separated for the examination range of joint motion, and the second group was separated for histopathological examination. Subsequently, two groups were made, comprised of sacrificed subjects randomly selected from all three groups. The first group for the examination of range of joint motion, the second for histopathological examination. After comparing all groups, although there is a minor clinical differene , rats which have been injected with CS have better results on Adduction (add.), Abduction (abd.) and total range of motion (ROM) compared to the other two groups. PRP has better ROM results compared to the control group but rather poor results compared to CS group. However, statistically there was no significant difference between these mean values. The histopathological evaluation has showed that the rats in CS and PRP groups have significantly decreased synovial inflamation, fibrosis, type 3 collagen deposition, adhesion of the Subscapular bursa rather to those in the control group. However, there was no significant statistical difference in vascular proliferation although there was a slight decrease in clinical evaluation.The histopathological evaluation of CS and PRP groups has shown that vascular proliferation and type 3 collagen deposition on the CS applied rats was more efficient compared to the PRP applied group and they were both equally effective on the 3 other parameters, however there was no significant statistical difference between them. Consequently, clinical evaluation has shown that the results of CS have been found to be more effective compared to PRP.
  • Thumbnail Image
    Item
    Tam kat kıkırdak hasarlarının pedikülü ve serbest sinoviya grefti ile tedavisi: hayvan modelinde karşılaştırılmalı çalışma
    (Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2015) Haberal, Bahtiyar; Şahin, Orçun
    Eklem kıkırdak hasarına bağlı olarak ortaya çıkan osteoartrit dünyada en sık görülen kas-iskelet sistemi hastalığı olup önemli bir sağlık sorunudur. Osteoartrit bir kere oluştuktan sonra ciddi tedavi maliyetlerine sebep olduğu için araştırmacılar dejeneratif kalıcı değişiklikler oluşmadan önleyici tedavi yöntemlerine yönelmişlerdir. Bu amaçla birçok yöntem denenmiştir ve günümüzde bu konu yoğun olarak çalışılmaktadır. Bizim bu çalışmadaki amacımız, tavşan modelinde oluşturulan travmatik eklem kıkırdak defektlerinin onarımında pediküllü ve serbest sinoviya grefti uygulamalarını birbirleriyle ve kontrol grubuyla karşılaştırarak iyileşme üzerine etkilerini histolojik olarak değerlendirmektir. Bu amaçla beyaz Yeni Zellanda cinsi 24 adet tavşan kullanıldı. 24 tavşan 2 eşit gruba ayrılarak defekt oluşturulduktan sonra bir grupta sağ dizlere pediküllü sinoviya grefti, diğer grupta serbest sinoviya grefti uygulandı. Sol dizler kontrol grubunu oluşturdu. Her iki gruptan 6 adet tavşan 4 hafta, 6 adet tavşan 8 hafta boyunca takip edildikten sonra sakrifikasyon gerçekleştirildi ve histolojik inceleme yapıldı. Sonuç olarak, kontrol dizlerle işlem yapılan dizler karşılaştırıldığı zaman hem pediküllü hem de serbest sinoviya greftinin kıkırdak dokuyu anlamlı olarak iyileştirildiği gösterilmiştir; ancak pediküllü greft yapılan grupta bu ilişki istatistiksel olarak daha anlamlı bulunmuştur. Her iki grupta 4. hafta sonuçları istatistiksel olarak anlamlı çıkarken, 8. hafta sonuçları istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Osteoarthritis due to articular cartilage defects is the most common muculoskeletal disease in the world. As serious treatment costs may occur once osteoarthritis ensues, researchers began to prefer preventive treatments in order to reduce these costs. Various methods have been tested for his purpose and this is still a current intriguing research area. The aim of this study is to evaluate the effect of pedunculated synovial grafts and free synovial grafts histologically in the repair of traumatic articular cartilage defects created in a rabbit model. For this purpose twenty four New Zealand white rabbits were divided into two groups of 12 rabbits each. After inducing cartilage defects into the medial condyles, pedunculated synovial grafts were transplanted to the right knees in the first group. In the second group free synovial grafts were applied to the right knees. Left knees formed the control group. At the fourth and eighth weeks, 6 rabbits from each group were sacrificed. The samples were examined histologically. As a result, when control knees were compared with grafts, it was seen that both pedunculated and free synovial grafts had repaired the defective cartilage tissue. This association was found to be more statistically significant in the pedunculated synovial graft group. While the results from the fourth week were statistically significant for both of the study groups, this significance was not observed at the eight week.