Browsing by Author "Öz, Işılay"

Now showing 1 - 2 of 2

Meniere hastalığında gliserol testi ile rezonans frekans farklılığının değerlendirilmesi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2018) Öz, Işılay; Özlüoğlu, Levent Naci
AMAÇ: Meniere hastalığında (MH) bir tanı metodu olarak kullanılan gliserol testi ile, iç kulakta dehidratason etkisi meydana getirerek, eş zamanlı yapılan Multifrekans timpanometrede elde ettiğimiz rezonans frekans değerleri ile de orta ve iç kulak mekaniğini değerlendirmek. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya, Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesi KBB polikliniğine, baş dönmesi ile başvuran ve çalışma kriterlerine uyarak tek taraflı Meniere hastalığı tanısı alan, 19 yaş üzeri 20 hasta dahil edildi (20 hasta kulak, 20 kontrol kulak). Saf ses odyometri ile işitme eşikleri (125-8000 kHz), saf ses ortalama eşikleri (SSO) ve Multifrekans timpanometri ile rezonans frekans (RF) değerleri tespit edildi. Sağlıklı 50 kişinin RF değerleri ile hastalıklı ve kontrol kulaklar arasındaki değerler karşılaştırıldı. Ardından sadece MH‟lere, gliserol kiloya 1 gr olacak şekilde oral yol ile içirildikten sonra ve birer saat arayla üç kez saf ses eşik ve RF değerleri belirlenerek kulaklar arası karşılaştırma yapıldı. BULGULAR: Toplam 20 hastanın yaş ortalaması 47.25 ± 10.5, 9‟u kadın (%45), 11‟i erkekti (%55). Gliserol öncesi ortalama RF değerleri sağlıklı kulaklarda 979.41±156.26 Hz, hasta kulaklarda 808.0±410.09, kontrol kulaklarda ise 972.5±499.07 Hz‟di. Gliserol test öncesi hasta kulaklar ile sağlıklı kulaklar arasında RF değerleri arasında anlamlı düzeyde farklılık tespit edildi (p=0.047). Hasta kulaklarda Gliserol öncesi ve sonrası RF değerleri karşılaştırıldığında: gliserol öncesi RF ortalamasının 808.0±410.1 Hz den gliserol alımı sonrası 1. saatte 748.0±402.1 Hz‟e gerilediği, sonraki birer saat aralıklarda yapılan ölçümlerde ise bu değer de artış olduğu ve 3. saatte eski değerine ulaştığı gözlenmiştir. Gliserol öncesi ve 1. saat RF ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı sonuç elde edilmiştir (p=0.030). Hasta kulaklarda frekans dağılımına göre, gliserol öncesi ve sonrası 1. ve 3. saatler karşılaştırıldığında, 1. saatte anlamlı farklılık gözlenmemiş, fakat 3. saatte 125, 250, 500 ve 1000 Hz‟lerde istatistiksel olarak, işitme eşik değerlerinde anlamlı düzeyde düşme elde edilmiştir (sırasıyla, p=0.000, p=0.000, p=0.000, p=0.000).SONUÇ: Dehidratasyon etkisi ile mevcut değerin normal kulak değerlerine gelmesi beklenirken değerde düşme görülmesi, MH de iç kulağın farklı bir dinamiğe sahip ve normalizasyon değerlerinin sağlıklı kulaklara göre farklı değerlerde olduğunu göstermektedir. İç kulak basıncının azalması ile kütle etkisinde azalma ve anuler ligaman üzerindeki katılık etkisinin azalarak normal değerine (ataklar arası) yaklaştığı gözlenmiştir. Gliserol testi ile RF değerlerinde değişim 1. saatte gözlenmektedir. AIM: Evaluate the resonance frequency values by forming dehidration effect in the inner ear by glycerol test which is used as a diagnostic method in Meniere‟s Disease (MD). MATERIAL AND METHODS: Twenty Meniere‟s disease patients over 19 years of age (20 affected ears, 20 control ears)wo meet the criteria were admitted to the Ear Nose Throat (ENT) Department of Baskent University. Pure-tone hearing levels (125-8000 kHz), pure-tone mean values, and multifrequency tympanometry with resonant frequency (RF) tests were performed. RF values of 50 healthy persons were compared between affected and control ears. Pure-tone thresholds and RF values were compared between only MH ears before and at 1, 2 and 3 hours after administration of glycerol 1g/kg. RESULTS: The mean age of the 20 patients was 47.25 ± 10.5, 9 women (45%) and 11 men (55%). Average RF values in healthy ears were 979.41 ± 156.26 Hz, in affected ears 808.0 ± 410.09 Hz, and in control ears 972.5 ± 499.07 Hz before glycerol intake. There was a significant difference between the RF values between the affected ears and healthy ears before the glycerol intake (p = 0.047). When RF values were compared of affected ears, average RF values decreased to 748.0 ± 402.1 Hz to 808.0 ± 410.1 Hz at the first hour of glycerol intake, and this value increased at the following hours. Statistically significantdifferences were obtained between RF values, 1 hour before and after glycerol intake(p = 0.030). However, in the affected ears, there was no statistically significant difference between the pure-tone levels before and one hour after glycerol intake, but a significant decrease in hearing thresholds at 125, 250, 500 and 1000 Hz at 3 h (p = 0.000, p = 0.000, p = 0.000, p = 0.000, respectively). CONCLUSION: We observed decreased RF values when we expected to reach to normal ear values with dehydration effect. According to these results, we suggest that MH has different inner ear dynamics and the normal RF values of MD are different from the healthy ears. Also, we think that the decrease of the inner ear pressure causes the reduction of the mass effect and the stiffness effect on the anulus ligament. Thus, RF reach the normal values (between attacks). Changes in RF values with glycerol test are observed at 1 hour.
Tip 1 diyabetes mellitus tanılı erişkin hastalarda VHIT , C-VEMP , O-VEMP ile vestibüler sistem değerlendirilmesi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2021) Şenol, Ceyda Nur; Öz, Işılay
Amaç: Bu çalışmada amacımız tip 1 Diyabetes Mellitus (DM) tanılı erişkin hastalar ve kontrol grubu katılımcılarda VHIT, C-VEMP, O-VEMP testlerini karşılaştırarak, diyabetli hasta grubunda periferik vestibüler sistemin etkilenip etkilenmediğini incelemektir. Yöntem: Bu çalışma 2020 yılında, 18-50 yaş arasındaki Başkent Üniversitesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı’na başvuran 21 kontrol grubu ve Endokrinoloji Bölümü’ne başvuran Tip 1 DM tanılı 20 hasta grubu katılımcısıyla Otoloji kliniğinde yürütüldü. Katılımcılara, detaylı Kulak Burun Boğaz muayenesinden sonra timpanometri, VHIT, C-VEMP, O-VEMP testleri yapıldı. Bulgular: Çalışma kapsamındaki 41 katılımcının 23’ü kadın, 18’i erkekti. Sağlıklı kontrol grubun yaş ortalaması 31,14±7,38, hasta grubunun yaş ortalaması ise 29,8±8,50 olarak hesaplanmıştır. Tip 1 DM hastalarının kontrol grubuyla C-VEMP P1, N1 latanslarını karşılaştırdığımızda hasta grubun P1 ve N1 latanslarında uzamış sonuçlar elde ettik. Sonuçlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (p<0,05). Buna ek olarak C-VEMP amplitüdlerinde ve VHIT, O-VEMP testlerinin hem latans hem de amplitüd sonuçlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Sonuç: Hasta grup C-VEMP latanslarındaki gecikmeler doğrultusunda sakkül makülası ve/veya inferior vestibüler sinir yolağının etkilenmiş olduğunu düşünmekteyiz. Literatür bilgileri ve sonuçlarımız değerlendirildiğinde tip 1 DM hastalarında vestibüler sistem değerlendirilmesi ile ilgili daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç olduğu görüşündeyiz. Objective: The aim of this study is comparing the VHIT, C-VEMP, O-VEMP tests of adult patients with type 1 diabetes mellitus (DM) and control group volunteers were examined whether the peripheral vestibular system is affected in the diabetic patient group. Methods: This study was conducted in the Otology clinic in 2020 with 21 control group who applied to Başkent University Department of Otorhinolaryngology and 20 patient group participants with Type 1 DM who applied to the Department of Endocrinology. After a detailed Ear Nose Throat examination, Tympanometry, VHIT, C-VEMP, O-VEMP tests were performed to all participants. Results: Of the 41 participants in the study, 23 were women and 18 were men. The average age of the healthy control group was 31,14±7,38 and the average age of the patient group was 29,8±8,50. When we compared C-VEMP P1, N1 latencies of type 1 DM patients with the control group, we obtained prolonged results in the P1 and N1 latencies of the patient group. A statistically significant difference was found between the results (p<0,05). In addition, no statistically significant difference was found between the groups in the amplitudes of C-VEMP and the latency and amplitude results of VHIT and O-VEMP tests. İn Conclusion, we think that the saccule macula and / or the inferior vestibular nerve pathway are affected due to the delay in the patient group C-VEMP lattices. When the literature information and our results are evaluated, we think that more comprehensive studies are needed on the evaluation of the vestibular system in type 1 DM patients.