Browsing by Author "Çağlar, Alper"

Now showing 1 - 2 of 2

Alt çene tam ve kısmi dişsizlik vakalarında diş, implant ve diş-implant destekli hareketli protez uygulamalarında protetik yapılar ve çevre dokulardaki stres, gerinim ve yer değiştirmenin 3 boyutlu sonlu elemanlar stres analiz yöntemi ile değerlendirilmesi
(Başkent Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, 2012) Dağlık, Deniz; Çağlar, Alper
Bu çalışmanın amacı; mandibular diş, implant ve diş-implant destekli hareketli protezlerde, kortikal ve trabeküler kemiğin, protezin, dentinin, implantın, periodontal ligament ve tutucu elemanların biyomekanik davranışını, üç boyutlu sonlu elemanlar stres analizi ile değerlendirmektir. Üç boyutlu dişsiz mandibula modelinde dört farklı tasarım oluşturulmuştur. 1. tasarımda, kanin dişler bölgesinde iki adet implant, 2. tasarımda iki kanin diş, 3. tasarımda iki kanin diş ve ikinci molarlar bölgesinde iki adet implant ve 4. tasarımda kanin ve ikinci molar dişler bölgesinde ikişer adet implant locator tutucularla birlikte alt çene hareketli protez desteği olarak kullanılmıştır. Yükleme, sol kanin, premolar ve molar dişlerin cusp tepelerinden vertikal olarak toplam 100 N olarak uygulanmıştır. Sonlu elemanlar stres analizinde 3. ve 4. tasarımlar, 1. ve 2. tasarımlarla kıyaslandığında daha az yer değiştirme ve mukozada daha düşük temas basıncı ve basma stresleri göstermiştir. 4. tasarımda implant çevresi kortikal kemikte, locatorda, locator matrisinde ve housing parçada yükleme yapılmayan taraf posterior implantında en yüksek stresler oluşmuştur. 3. tasarımda posterior bölgeye implant yerleştirilmesiyle kanin dişlerde dentin ve periodontal ligamentte oluşan stresler azalmıştır. Posterior bölgeye implant yerleştirilmesiyle, ikinci molar bölgesinde trabeküler kemikte oluşan gerinim değerleri artmıştır. Posterior implant çevresindeki kortikal kemikte oluşan en yüksek değerler, kemikte rezorbsiyona neden olabileceği belirtilen en yüksek değerlerin altında görülmüştür. Dişsiz alveoler krette oluşan gerinim değerleri Frost’un kemik yapımı ve rezorpsiyonunu tanımladığı stimulasyon pencere aralığı değerlerinin alt sınırına yakın olduğu, posteriora implant yerleştirilmesiyle bu bölge kemiğinde oluşan gerinimlerin arttığı ve stimulasyon pencere aralığı değerleri içinde oluştuğu görülmüştür. En yüksek stresler dört implant kullanılan tasarımda posterior implantta, locator parçada, locator matrisinde ve housing parçada oluşmuştur. Elde edilen stres değerleri materyallerin dayanma sınırının altında oluşmuştur. Bu streslerin ve gerinimlerin, kemik rezorbsiyonu ve locator tutucu parçaya olan etkilerinin uzun dönemli klinik çalışmalarla değerlendirilmesi gerekmektedir. The aim of this study is to evaluate the biomechanical behavior of trabecular and cortical bone, denture, dentin, implant, periodontal ligament, and retentive elements on tooth, implant and implant-tooth supported removable overdenture prosthesis by three dimensional finite element analysis. Four different designs were constructed in 3 dimensional edentulous mandibular model. In the first design, two implants on canine tooth region; in the second design, two canine teeth; in the third design, two canine teeth and two implants on second molar region and in the fourth design, two implants each with locator retentive on canine and second molar region were used as mandibular removable overdenture prosthesis support. Loading was applied vertically on left canine, premolar and molar teeth with a total of 100 N. Designs 3 and 4 showed lower displacement and low contact pressure and compressive stresses at mucosa when compared with model 1 and 2 on finite element analysis. Cortical bone around posterior implants, locator abutment, locator matris and housing at unloaded posterior implant sites showed higher stresses in design 4. Stress values of periodontal ligament and dentin was decreased with the placement of implant at posterior region in model 3. With the placement of implant at posterior region, the strain values were increased on trabecular bone in second molar region. The highest stresses that occur on cortical bone around the posterior implant were lower than the highest values indicated to cause bone resorption. The results showed that strain values occurred on edentulous posterior alveoler ridge were close to the lowest values of numerical analyses of stimulus window scale defined for bone apposition and resorption by Frost; with placement of implant to posterior region strain values were increased in this bone region and all strain values were grouped in Frost’s stimulus window scale. The highest stress values were obtained on posterior implant, locator, matris and housing in design where four implants were used. The stress values were below materials endurance limit. However, effects of obtained stress and strain values on bone resorption and locator retention should be evaluated with long term clinical studies.
Farklı tam seramik alt yapı materyallerinin veneerlenmesinde kullanılan üst yapı seramiğinin makaslama kuvvet dayanımına karşı direncinin karşılaştırılması ve liner ygulamasının bağlantıya etkisi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2013) Ersöz, Ali Erman; Çağlar, Alper
Bu in vitro çalışmanın amacı, zirkonya ve lityum disilikat alt yapılarla st yapı seramiği arasında oluşan bağlantı dayanıklılığını karşılaştırmak ve liner uygulamasının etkisini incelemektir. Her tam seramik alt yapı için 20 adet, çapı 10 mm. ve y ksekliği 4 mm. toplam 60 adet örnek hazırlanmıştır. Zirkonya alt yapıların hazırlanması için Noritake Alliance Y-TZP yarı sinterize bloklar kullanılmıştır. Lityum disilikat alt yapıların hazırlanması için IP e.maxPress ingotlar ve IP e.maxCAD bloklar kullanılmıştır. Zirkonya alt yapılar Yenadent CAM nitesinde retilmiş ve sinterize edilmiştir. IP e.maxPress lityum disilikat alt yapılar modelasyon sonrası preslemeyle elde edilmiştir. IP e.maxCAD lityum disilikat alt yapılar Yenadent CAM nitesinde bloklar frezelendikten sonra kristalizasyon işlemiyle elde edilmiştir. Her grup uygulanacak liner y zey işlemine göre 2’şer alt gruba ayrılmıştır (n=10). T m örneklerin y zeylerine Al2O3 ile kumlama, lityum disilikat örneklerin y zeylerine ek olarak hidroflorik asit ile kimyasal dağlama yapılmıştır. Tam seramik alt yapıların veneerlenmesinde kullanılmak zere kişisel bir akrilik indeks hazırlanmıştır. Akrilik indeks yardımıyla, tam seramik alt yapıların zerine 5 mm. çap ve 3 mm. y kseklikte veneer seramiği yığılmıştır. Zirkonya alt yapılar zerine VITA VM9 veneer seramiği ve lityum disilikat alt yapılar zerine IP e.maxCeram veneer seramiği kullanılmıştır. Daha sonra Üniversal Test cihazında 1mm/dk hızla örneklere bağlantı dayanıklılık testi uygulanmıştır. T m örneklerdeki kopma tipleri, taramalı elektron mikroskobunda değerlendirilmiş ve adeziv, koheziv veya kombine (adeziv ve koheziv tiplerin kombinasyonu) şeklinde sınıflandırılmıştır. Elde edilen veriler; Kolmogorov Smirnov, Levene, Kruskal Wallis, Mann Whitney U, Ki-Kare testleri ve İki-Yönl Varyans Analizi kullanılarak istatiktiksel olarak değerlendirilmiştir (p<0,017). Y zey işlemi olarak liner uygulanan denekler içerisinde alt yapı materyalleri arasında makaslama bağlanma dayanıklılığı yön nden istatistiksel olarak anlamlı farklılık gör lmemiştir (p=0,595). Liner uygulanmamış örnekler karşılaştırıldığında zirkonya ve E.maxCAD alt yapı materyali uygulanan grupların makaslama bağlanma dayanıklılığı E.maxPress alt yapı materyali uygulanan gruba göre istatistiksel anlamlı olarak daha d ş k bulunmuştur (p<0,001). Zirkonya ile E.maxCAD alt yapı materyali grupları arasında ise makaslama bağlanma dayanıklılığı ortalamaları istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p=0,304). Alt yapı materyali olarak v Zirkonya, IPS e.maxCAD ve IPS e.maxPress kullanıldığında y zey işlemi olarak liner yapılan ve liner yapılmayan gruplar arasında kopma tiplerinin dağılımı yön nden istatistiksel olarak anlamlı farklılık gör lmemiştir (p=1,000; p=0,303; p= 0,650). Hiçbir grupta adeziv kopma gözlenmezken, t m gruplarda koheziv ve kombine kopma tipi gözlenmiştir. onuç olarak, bu in vitro çalışmanın sınırları dahilinde, liner uygulanmamış gruplar kendi aralarında değerlendirildiğinde, presleme yöntemiyle elde edilen IP e.maxPress alt yapı materyalinin veneer seramiğine olan bağlantısı daha yüksek bulunmuştur. Liner uygulamasının bağlantıya etkisinin olmadığı gözlenmiştir.