Yıldırım, Engin2025-06-232002-10Yönetim Araştırmaları Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, 2002, ss. 155-185https://hdl.handle.net/11727/13374Bu çalışma, modernist-pozitivist örgüt analizinden eleştirel ve postmodern örgüt analizine doğru olan gelişmeleri bilgikuram ve yöntem konularını da dikkate alarak incelemektedir.Yönetim ve örgüt araştırmalarını doğa bilimlerinin yöntemlerini benimseme anlamında “bilimleş(tir)me” yönündeki çabaların, örgütsel olguların eleştirel analizine zarar verebileceği belirtilmektedir. Örgütsel analizin farklı paradigmalardan beslendiğini dikkate alırsak, “bilimleş(tir)me” yönündeki çabalar tek bir paradigmanın meşru sayılması, diğerlerinin bilgi iddialarının bastırılması riskini doğurmaktadır. This paper examines recent developments in organizational analysis from an epistemological and methodological standpoint. The recent developments can be described as a transition from a modernist-positivist theory to a critical and postmodern approach. We suggest that efforts to “scientize” management and organization studies in the sense of adopting methods of natural sciences may militate against the development of a more critical understanding of organizational phenomena. Considering that organizational analysis is rooted in different social science paradigms, “scientization” is likely to result in hegemony of a single paradigm by suppressing knowledge claims of other paradigms.trPozitivizmmodernizmparadigmapostmodernizmeleştirel yaklaşımbilimleşmeositivismmodernismparadigmpostmodernismcritical approachscientization"Cogıto Ergo Sum"Dan "Vıvo Ergo Sum"A Örgütsel AnalizArticle22