Browsing by Author "Güven, Bengü"

Now showing 1 - 2 of 2

Dövüş sporcularının mükemmeliyetçilik ve spora bağlılık düzeylerinin incelenmesi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2020) Kangotan, Sinan; Güven, Bengü
Bu çalışmada lisanslı olarak dövüş sporlarıyla uğraşan sporcuların, mükemmeliyetçilik düzeyleri ile spora bağlılık düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Boks, Kickboks ve Muay Thai vb. dövüş sporları ile uğraşan 31’ i kadın 84’ü erkek olmak üzere toplam 115 lisanslı dövüş sporcusu katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Spora Bağlılık Ölçeği (SBÖ)” ve “Spora Özgü Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği” kullanılmıştır. SBÖ; 16 maddelik 5’li likert yapıda olup ölçeğin her biri 4 maddeden oluşan, 4 alt faktörden (adanmışlık, güven, çoşku, dinçlik) oluşmaktadır. Spora Özgü Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği; 19 maddeden oluşan 5’li likert yapıdadır. Ölçek 3 alt faktörden (aşırı ilgilenme, kişisel standartlar, algılanan aile baskısı) oluşmaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere göre dövüş sporcularının spora bağlılıkları ile spora özgü mükemmeliyetçiliği arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Cinsiyet değişkeni açısından spora bağlılığın ve mükemmeliyetçiliğin farklılaşmadığı bulunmuştur. Katılımcıların branşlarına göre bakıldığında mükemmeliyetçilik alt faktörlerden algılanan aile baskısının Kickboks yapan sporcularda Boks yapan sporculara göre anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmüştür p<0.05). Katılımcı sporcuların medeni duruma göre ise spora bağlılıklarının farklılaşmadığı fakat mükemmeliyetçiliğin farklılaştığı ortaya çıkmıştır (p<0.05). Sonuç olarak yapılan analizler neticesinde bakıldığında dövüş sporlarının sadece fiziksel açıdan değil mental (zihinsel) açıdan da önemli olduğu, bu sporlarla uğraşan sporcuların bağlılıkları arttıkça daha mükemmeliyetçi oldukları söylenebilir. The purpose of this study is to determine the levels of perfectionism and sport engagement of martial arts athletes. A total of number of 115 licensed martial arts athletes, 31 of which are women and 84 are men participated in this study. In this research, “Personal Information Form”, “Sport Engagement Scale” and “Sport-Specific Multidimensional Perfectionism Scale” were used as data collection tools. “Sport Engagement Scale” is a 5-point Likert structure with 16 items and 4 sub-dimensions (devotion, trust, enthusiasm, vigor). Sport-Specific Multidimensional Perfectionism Scale is a 5-point Likert structure consisting of 19 items. The scale consists of 3 sub-dimensions (personal standards, concern over mistakes, perceived parental pressure. According to the data obtained as a result of the research, a statistically significant and positive relationship was found between the sport engagement and the sport specific perfectionism of the martial arts athletes (p<0.05). It was found that sport engagement and sport specific perfectionism did not differ in terms of gender variable. Considering the martial art of the participants, the perceived parental pressure of the sub-factors of perfectionism was found to be significantly higher in kickboxers than boxers (p<0.05). According to the marital status of the participating athletes, it was revealed that their sport engagement did not differ, but sport specific perfectionism was different (p<0.05). As a result of the analysis, it can be said that martial sports are important not only physically but also mentally, and athletes in these sports are more perfectionist as their engagement increases.
Engelli bireylerin egzersize katılımına ilişkin algılarının incelenmesi
(Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2019) Sungur, Melih; Güven, Bengü
Bu çalışma, engelli bireylerin egzersize katılımlarına ilişkin algılarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma, Ankara ilinde yer alan engelli derneklerinde, spor kulüplerinde, rehabilitasyon merkezlerinde 18-69 yaş aralığında ortopedik, görme ve işitme engelli kadın ve erkekler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 145 (%45,2) kadın, 176 (%54,8) erkek toplam 321 engelli birey katılmıştır. Katılımcıların 143’ü (%44,5) ortopedik engelli, 105’i (%32,7) görme engelli, 73’ü (%22,7) ise işitme engelli bireylerden oluşmaktadır. Katılımcıların egzersize ilişkin algılarını belirlemek amacı ile Sechrist, Walker ve Pender (1987) tarafından geliştirilen “Egzersiz Fayda Engel Ölçeği (EFEÖ)” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, 2 bağımsız gruptan oluşan alt problemlerde bağımsız örneklem t-testi, 2’den fazla bağımsız gruptan oluşan alt problemlerde ortalama farkı testi için ANOVA yapılmıştır. ANOVA yapmadan önce varyans homojenliği ise Levene testi yardımı ile kontrol edilmiştir. Ayrıca fark çıkan analiz sonuçlarında, farkın hangi gruptan kaynaklandığı Kruskal Wallis testi ile belirlenmiştir (p<0,05). Sonuç olarak Ankara ilinde yaşayan ortopedik, görme ve işitme engelli bireylerin egzersiz katılımına ilişkin algılarının cinsiyet, yaş, engel türü ve egzersiz yapıp yapmama durumuna göre farklılık gösterdiği söylenebilir. This study has been carried out in order to determine how disabled individuals perceive physical exercise participation. The study has been conducted in the associations for the disabled people, sports clubs and rehabilitation centers in Ankara. The participants were orthopedically disabled ,visually and/or hearing impaired men and women between the ages of 18-69. In total, 321 disabled individuals took part in the research, 145 (45,2%) of whom were female and 176 (54,8%) were male. 143 (44,5%) of the participants were orthopedically disabled, 105 (32,7%) were visually impaired and 73 (22,7%) had hearing disability. In order to determine the participants’ the perception of physical exercise, the “Exercise Benefits/Barriers Scale (EBBS)”, developed by Sechrist, Walker and Pender (1987), have been used. In the analysis of the obtained data, ANOVA was performed for unpaired t-test for sub-problems consisting of 2 independent groups and mean difference test for sub-problems consisting of more than 2 independent groups. Before performing ANOVA, homogeneity of variance was checked by Levene test. In addition, Kruskal Wallis test was used to determine which group caused the difference (p <0.05). As a result, it can be said that perceptions of orthopedic, visually and hearing disabled individuals living in Ankara regarding exercise participation differ according to gender, age, type of disability and whether or not to exercise.