An assessment of the professional development needs of english language istructors working at a foundation university
Özet
The main purpose of this study was to investigate the professional development needs of
English language instructors working at a foundation university in Ankara. The study's
population consisted of 115 instructors teaching at a preparatory school. The study aims to
identify the instructors’ views of professional development, the most popular forms of
professional development that teachers engage in, factors that prevented teachers from
participating in professional development programs, the most challenging skills to teach
and evaluate, the subject areas of English education where teachers require professional
development, and the formats and delivery techniques that teachers prefer for the
professional development programs. This study also sought to answer whether experience
determined the needs of instructors. A mixed-method approach was utilized in the study.
The researcher used a Likert-type scale survey prepared by Ekşi (2010). The survey had
three sections. The first part had six questions. The second part had two subsections, and
the third part had two subsections. After quantitative data were collected, semi-structured
interviews were conducted with 10 participants. Findings indicated that the instructors had
positive views towards professional development. ‘sharing experiences with colleagues’
emerged as the most prevalent professional development activity. The most important
factor that prevented participants from joining professional development activities was
reported as ‘heavy workload’. The most challenging skills to teach and to assess were
reported as ‘speaking’ and ‘writing’. In addition, the majority of the participants stated that
they preferred professional development activities, which are optional workshops at their
institution. Furthermore, ‘an expert speaker outside the institution’ was reported as the
preferred speaker for the professional development sessions. Finally, the result of the
regression analyses showed that the years of teaching did not determine the needs of the
instructors.
Bu çalışmanın temel amacı, Ankara ‘da bulunan bir vakıf üniversitesinde görev yapan
İngilizce öğretim görevlilerin mesleki gelişim ihtiyaçlarının araştırılmasıdır. Araştırmanın
evrenini hazırlık okulunda görev yapan 115 öğretim görevlisi oluşturmaktadır. İhtiyaç
değerlendirmesinin amacı, öğretmenlerin mesleki gelişime ilişkin görüşlerini, öğretim
görevlilerinin katıldığı en popüler mesleki gelişim biçimlerini, öğretim görevlilerinin
mesleki gelişim programlarına katılmasını engelleyen faktörleri, öğretilmesi ve
değerlendirilmesi en zor becerileri, öğretmenlerin mesleki gelişime ihtiyaç duyduğu
İngilizce eğitiminin konu alanları ve öğretmenlerin mesleki gelişim programları için tercih
ettikleri biçimler ve sunum tekniklerini ortaya koymaktır. Bu çalışma ayrıca, deneyimin
öğretim görevlilerinin mesleki gelişim ihtiyaçlarını belirleyip belirlemediğini de
yanıtlamaya çalışmaktadır. Çalışmada, karma yöntem yaklaşımı kullanılmıştır.
Araştırmacı, Ekşi (2010) tarafından hazırlanan Likert tipi bir anket kullanmıştır. Anket üç
bölümden oluşmaktadır. Daha sonra 10 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler
yapılmıştır. Bulgular, öğretim elemanlarının mesleki gelişime yönelik olumlu görüşlere
sahip olduğunu göstermiştir. En yaygın mesleki gelişim faaliyeti 'meslektaşlarla deneyim
paylaşımı' olarak tespit edilmiştir. Katılımcıları mesleki gelişim faaliyetlerine katılmaktan
alıkoyan en önemli faktör ise ağır iş yükü' olarak bildirilmiştir. Öğretilmesi ve
değerlendirilmesi en zorlayıcı becerilerin "konuşma" ve "yazma" olduğu bulunmuştur.
Katılımcıların çoğunluğu, kendi kurumlarında gerçekleşecek olan, katılımı zorunlu
olmayan çalıştayları mesleki gelişim etkinliği olarak tercih ettiklerini belirtmişlerdir.
Ayrıca, katılımcılar mesleki gelişim eğitimleri için 'kurum dışından uzman bir konuşmacı'
seçeneğini tercih ettiklerini bildirmişlerdir. Son olarak, regresyon analizlerinin sonucu,
deneyim ile öğretim görevlilerinin mesleki gelişim ihtiyaçları arasında anlamı bir ilişki
olmadığını ortaya koymuştur.