| dc.description.abstract | Bu araştırma, Özel Çankaya Yaşam Hastanesi’nin beslenme ve diyet polikliniğine
gelen ve Beck Depresyon Ölçeği’ne (BDÖ) göre duygu durum bozukluğu olan hafif
şişman ve şişman bireylerin beslenme alışkanlıklarının, diyet kalitesinin ve iştah
durumlarının değerlendirmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini
hastanenin beslenme diyet polikliniğine başvuran, yaşları 19-65 yıl arasında olan ve
duygu durum bozukluğuna sahip 120 hafif şişman ve şişman birey oluşturmuştur.
BDÖ değerlendirmesine göre depresyonda olan 60 birey ve benzer özelliklere sahip
BDÖ’ne göre depresyonda olmayan 60 birey çalışmaya dahil edilmiştir. Bireylere
demografik özellikleri, beslenme alışkanlıkları, antropometrik ölçümleri kapsayan bir
anket uygulanmıştır.Beslenme alışkanlıklarını belirlemek için ölçek olarak 3 Faktörlü
Beslenme Anketi ve 24 saatlik besin tüketim kaydı kullanılmıştır. İştah durumlarını
değerlendirmek için ise Duygusal İştah Anketi (DİA) uygulanmıştır. Depresyonda
olan bireylerin %25’i erkek ve %75’i kadındır. Çalışmaya katılan ve depresyonda
olan bireylerin büyük bir çoğunluğu üniversite mezunu ve 25-34 yaş aralığındadır.
Depresyonda olan erkek bireylerin BKİ ortalamaları 29.0±4.1 kg/m2 ve depresyonda
olan kadın bireylerin BKİ ortalamaları 2.9.9±4.3 kg/m2’dir. Bireylerin BKİ (Beden
Kütle İndeksi) ve depresyonda olup olmama durumları arasında önemli bir fark
bulunamamıştır (p>0.05). Depresyonda olan bireylerin ilaç ve vitamin-mineral
takviyesi kullanımları depresyonda olmayan bireylere göre daha fazladır. Tüm
bireylerin B12 ve B6 vitaminleri alımları ve depresyon durumları arasında önemli
bir ilişki yoktur.Bireylerin günlük olarak diyetle aldıkları ; E vitamini, B1
vitamini, B12 vitamini, B6 vitamini, folat, ve C vitamini düzeylerinin TÜBER
verilerine göre günlük önerilen düzeyin altında olduğu saptanmıştır. Depresyonda
olan erkek ve kadın bireylerin, günlük olarak diyetle aldıkları; potasyum,
kalsiyum, magnezyum, demir, bakır, ve iyot mineralleri düzeylerinin TÜBER
verilerine göre günlük önerilen düzeyde olmadığı belirlenmiş ve depresyon durumlarına göre mineral alımları açısından önemli bir fark saptanmamıştır (p>0.05).
Bireylerin duygusal iştah anketine göre olumsuz ve olumlu duygulara sahipkenki
iştah durumları ile bireylerin depresyonda olup olmama durumları arasında önemli
bir fark saptanmıştır (p<0.05). Bireylerin açlığa duyarlılık seviyeleri ile beden kütle
indeksleri arasında önemli bir fark bulunmuştur (p<0.05). Bireylerin öğün atlama
durumları ve depresyon durumları arasında önemli bir fark saptanmamıştır (p>0.05).
Sonuç olarak, depresyon ve obezite, yaşam süresi ve kalitesini düşürmekte ve sağlık hizmetlerine önemli bir yük oluşturmaktadır. Duygu durum bozukluğu ve obezite arasındaki ilişki komplekstir. Her iki sorunun da ortak çözümü olarak; farkındalık eğitimiyle yaşam biçimi düzenlemeleri yapmak ve sürdürülebilir koruyucu sağlık hizmeti almak ve sağlığı geliştirmek en uygun yöntemdir.
The aim of this study was to evaluate the nutritional habits, dietary quality and
appetite status of overweight and obese individuals with mood disorders according
to the Beck Depression Scale (BDS), who applied to the nutrition and diet outpatient
clinic of Özel Çankaya Yaşam Hospital. The sample of the study consisted of 120
overweight and obese individuals who were aged between 19-64 and had mood
disorders. Sixty patients with depression according to the BDS assessment and 60
individuals without depression according to the BDS with similar characteristics
were included in the study. A questionnaire including demographic characteristics,
nutritional habits, anthropometric measurements was applied to the individuals. The
3-Factor Nutrition Questionnaire and Emotional Appetite Questionnaire and 24-hour
food consumption record were used to determine the feeding habits. Emotional
Appetite Questionnaire (SIS) was used to evaluate the appetite status. 25% of the
individuals who are depressed are male and 75% are female. The majority of the
participants who participated in the study and who were depressed were university
graduates and were between the ages of 25-34. The mean BMI of the depressed men
was 29.0 ± 4.1 kg / m2 and the mean BMI (Body Mass Index) of the depressed
women was 2.9.9±4.3 kg / m2. There was no significant difference between BMI
and depression status (p> 0.05). The use of medication and vitamin-mineral
supplements is higher in individuals with depression than in non-depression
individuals. There is no significant relationship between the intake of vitamins B12
and B6 and depression status of all individuals. Vitamin E, vitamin B1, vitamin B12,
vitamin B6, folate, and vitamin C levels were found to be below the daily
recommended level according to Turkish Nutrition Guide data. Depressed male and
female individuals, daily diet taken; Potassium, calcium, magnesium, iron, copper,
and iodine levels did not meet the daily recommended levels according to Turkish
Nutrition Guide data and no significant difference was found between depression intake of these minerals (p> 0.05). According to the emotional appetite
questionnaire, there was a significant difference between appetite and negative
depression status (p <0.05). There was a significant difference between hunger
susceptibility levels and body mass index (p <0.05). There was no significant
difference between individuals' skipping status and depression status (p> 0.05). As a
result, depression and obesity reduce life expectancy and quality and constitute a
significant burden on health services. The relationship between mood disorder and
obesity is complex. As a common solution to both problems; making life style
arrangements through awareness education, providing sustainable preventive health
service and improving health is the most appropriate method. | en_US |
