| dc.description.abstract | Meningiomlar neoplastik araknoidal “cap” hücrelerinden köken alan çoğunlukla iyi huylu
tümörlerdir. Erişkin yaş grubunda tüm primer intrakranial tümörlerin %12-20’sini
oluşturular. Genellikle 5. ve 6. dekadlarda klinik bulgu verirler. Kadınlarda erkeklere gore
2/1-3/2 oraninda daha sık görülürler. Etyolojide düşünülen başlıca nedenler arasında
travma, virus, radyasyon ve bazı malignansilerin predispozisyonu yer alir.
Son yıllarda yapılan çalışmalarda obezitenin de meningiom etyolojisinde yer alabileceği
bildirilmiştir. Obezite genellikle yüksek leptin seviyesine ve insülin direncine neden olur.
Leptin, ob gen ürünü olup tokluk faktörü olarak adipozitlerde yapılır. Plazma leptin düzeyi,
vücut kitle indeksi ile çok sıkı ilişkilidir. Enerji harcanımı ve gıda alımının
düzenlenmesinde rol oynadığı gösterilmistir. En fazla leptin reseptörleri bulunan dokular;
santral sinir sistemi, pankreas, böbrek, karaciğer, dalak, iskelet kası, adrenal
medulla/korteks, endotel, üreme organlari ve hematopoetik yapılardir.
Bu çalışmada grade I ve grade II meningiomlar arasındaki kan leptin düzeyleri ve
immünhistokimyasal olarak tümöral dokuda leptin boyanma skorları arasındaki fark
araştırılmıştır.
Çalışmaya 20 adet WHO grade I ve 12 adet WHO grade II meningiom hastası katıldı.
Hastaların cinsiyet, yaş, BMI değerleri, antidiyabetik ilaç kullanım öyküleri, sabah açlık
kanından kan glukoz, insülin düzeyleri ve kan leptin düzeyleri araştırıldı. Hastaların
parafin bloklarından immünhistokimyasal olarak leptin boyanma skorları değerlendirildi.
Değerlendirme sonucunda grade I ve Grade II hastalar arasında anlamlı bir ilişki tespit
edilmedi.
Çalışmanın daha fazla sayıda meningiomlu olgu üzerinde yapılması ile leptin ile
meningiom arasındaki ilişki daha iyi anlaşılacak ve hastalığın seyri ile tedavi
seçeneklerinin değerlendirilmesinde anlamlı olacaktır. | tr |
