| dc.description.abstract | Bu çalısmanın amacı, AB egitim politikasının önceliklerini bazı analitik
araçlar yardımıyla tartısmaktır. Modern toplumlarda egitimin ekonomik, toplumsal
ve siyasi-ideolojik olmak üzere üç temel islevi oldugu ve bu islevlerin Ernest
Gellner’in de isaret ettigi gibi milliyetçilik ideolojisiyle ilgili oldugu söylenebilir.
Sanayi Devrimi sonucu toplumsal yapıdaki degisim, egitimin islevlerindeki
degisiklige de yansımıstır. Modern egitim, modern toplumun ihtiyaçlarına cevap
verir ve bu ihtiyaçlardan biri de ortak kimliktir. AB’de entegrasyon sürecini
açıklamak için yola çıkan neo-fonksiyonalist yaklasım da egitim politikalarını AB
bütünlesmesinin bir türevi olarak görür. Bu baglamda, çalısmada yapılan tartısma üç
asamadan olusmaktadır. Çalısmanın ilk bölümünde modern toplumlarda egitimin
islevleri incelenecek ve AB’de egitim politikasının bu islevlerle anlasılabilirligi
tartısılacaktır. ikinci asamada AB’de egitim alanında ‘politika olusturma’ ve ‘politika
uygulama’ düzeyleri arasındaki farklılıklardan ve egitim politikasındaki
önceliklerden bahsedilecektir. Tartısmanın son bölümünde ise, ulus-devlet düzeyinde
standart bir egitim politikası olusturma ve uygulamanın ortak bir kimlik duygusuna
yol açacagı tezinden hareketle Gellner’ci ve neo-fonksiyonalist yaklasımların AB
düzeyinde geçerli olup olmadıgı tartısılacaktır. | tr |
